Baby aan boord #7: De zwangerschapsbroek
Marloes is zwanger van haar eerste kind. En in verwachting zijn blijkt fantastisch, doodeng, zwaar, hilarisch en vol met plottwists. Voor &C schrijft ze over haar zwangerschap. Deze keer: de zwangerschapsbroek.
Ik zie er niet zwanger uit, maar dik. Ik had er even geen rekening mee gehouden dat je niet meteen wakker wordt met een mooie, ronde, zwangere buik, maar dat je er vrij lang gewoon dik uitziet. Ik in ieder geval wel. Ondanks dat de buik nog niet zo impressive is, krijg ik de knoopjes van mijn high rise skinny jeans allang niet meer dicht. Dan kan je een elastiekje gebruiken om de twee kanten bij elkaar te houden, maar ik persoonlijk ben niet zo’n fan van deze constructie. Het voelt toch een beetje alsof je uit je broek bent gescheurd op je werk en er de rest van de dag maar wat van probeert te maken, omdat het veel te druk is om naar huis te gaan. Nee, niets voor mij. Tijd om te shoppen.
Lees ook: Baby aan boord #6: Stemmingswisselingen
Missie: een zwangerschapsbroek. Samen met twee vriendinnen ga ik vol goede moed naar een winkel vol zwangerschapskleding. Enthousiast duiken we de rekken in. Bij het zien van de collectie, word ik meteen iets minder enthousiast. ‘Wat vind je van deze?’, roept de één, terwijl ze een paars shirt omhooghoudt met zonnen en het woord ‘sunshine’ erop. Ik blokkeer. ‘Dit zijn moederkleren’, roep ik terug. ‘Je wordt ook moeder’, klinkt het uit de rekken. Touché. Maar dan mag ik er toch nog wel leuk uitzien?
Focus. Een broek. Een spijkerbroek is altijd goed. Met een arsenaal aan opties verdwijn ik de paskamer in. Als een verlegen puber die een bikini past, kom ik uit het hokje. Mijn vriendinnen zijn verdacht positief. ‘Hoe vind je ‘m zitten?’, vraagt de verkoopster. ‘Nou, eerlijk gezegd heb ik het gevoel dat ik in mijn blote hol sta.’
Zwangerschapsbroeken blijken laag. Heel laag. Dat moet natuurlijk ook, want ze moeten onder je buik zitten, maar het feit dat ze dan aan de achterkant ook onder je naad zitten, vind ik niet heel chill. En buiten het comfortprobleem, word ik er ook niet echt mooier van. Ik krijg een flashback naar de heupbroek. Dé trend toen ik op de middelbare school zat en waar ik nooit aan mee heb kunnen doen vanwege, ironisch genoeg, mijn heupen.
Lees ook: Baby aan boord #5: Het zwangerschapsforum
Gefrustreerd sta ik weer buiten. Ik heb op aanraden van mijn vriendinnen toch een broek gekocht. Een boyfriend jeans, die met míjn bovenbenen weer een skinny jeans wordt. Ik had gehoopt in een soort hemelse legging te stappen, maar zit nu met een broek die niet écht lekker zit en waarin ik me allesbehalve mooi voel, maar die ik uit noodzaak moet dragen.
Na een drankje en een lading bitterballen gaan we verder met shoppen. Dit keer in een normale kledingwinkel, want ik heb mijn portie zwangerschapskleding wel gehad. De eigenaresse ziet dat ik erg bezig ben met mijn buik en vraagt voorzichtig of er wellicht een baby inzit. Jazeker. Meteen pakt ze twee jurken die perfect zijn voor mij en waarin ik nog kan groeien ook. Een schot in de roos. Intens gelukkig vertrek ik met mijn twee nieuwe aanwinsten en een nieuwe kledingstijl. Jurken it is, de komende maanden.
Lees hier meer van Marloes Berghege.
