Christel (33): 'Gray was enorm gewenst. Mijn mooie, lieve mannetje, met zijn donkere haren en precies dezelfde mond als mijn man Joost. We verlangden al langere tijd naar een derde kind, maar het zat ons niet mee. Eerst kreeg ik een miskraam en later nog een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Vol ongeloof staarde ik in januari 2018 naar de positieve zwangerschapstest in mijn handen. Ik was dolblij dat het weer raak was, maar ik voelde ook angst. Wat als het nu opnieuw mis zou gaan?

Lees ook: Michailja moest haar kind laten versterven: 'Het was de enige manier'

Gelukkig verliep de zwangerschap goed. Na twee meiden bleek ik zwanger van een jongen. Mijn dochters Skye en Liv vonden het fantastisch om een broertje te krijgen. Een week voordat het noodlot toesloeg, waste ik de babykleren. Ineens dacht ik: misschien doe ik dit voor niets en zal hij deze kleertjes nooit dragen. Tijdens het maken van een pretecho had de echoscopist gezegd dat ik wel erg weinig buikvet had: ik moest oppassen dat ik geen fietsstuur in mijn buik zou krijgen, omdat ik dan weinig bescherming zou hebben. Aan die waarschuwing heb ik later nog weleens gedacht, maar op dat moment dacht ik verder niet aan een ongeluk. Zoiets overkomt andere mensen, dacht ik. Mij niet.'

Doffe klap
'Het was een heel warme zomer. Het was 4 augustus 2018 en het had al weken niet geregend. Blijkbaar wordt de weg door hitte en gelekte olie dan glad. Joost en ik hadden met de meisjes boodschappen gedaan en we waren in onze auto op weg naar mijn ouders. We reden maar 45 kilometer per uur. Joost zat achter het stuur, ik zat naast hem en Liv en Skye zaten achterin. In een bocht ging het mis. We gleden van de weg af, in de berm met zand. Door dat zand hadden de wielen geen grip meer. Het ging heel snel, maar ik zag alles gebeuren. Ik merkte dat het mis ging en riep: 'Pas op!' De voorkant van de auto raakte een boom, aan de kant waar ik zat. Ik hoorde een harde, doffe klap toen het gebeurde. Dat geluid heb ik later nog lang in mijn hoofd gehoord. Zo'n dreun vergeet je nooit meer.

Lees ook: Floor heeft een postpartum angststoornis: 'Ik verwachtte een burn-out'

Meteen wilde ik de auto uit, want ik was bang dat-ie in brand zou vliegen. Maar mijn deur was niet open te krijgen. Joost kon de auto wel uit en bekommerde zich om de kinderen. Hij zag dat Liv bewusteloos was; ze lag er als een lappenpop bij. Ik ben blij dat ik dat niet heb gezien, want dat beeld heeft Joost nog lang achtervolgd. Skye huilde heel hard. Ik kroop met mijn dikke buik overde stoel van Joost en zag daar zijn telefoon liggen. Daarmee belde ik direct 112. Ik zei dat we een ongeluk hadden gehad en dat er twee ambulances moesten komen, één voor Liv en één voor mij. Er snelden omstanders naar ons toe, die de telefoon van me overnamen. Moeizaam kroop ik de auto uit. Mijn sleutelbeen voelde raar, alsof-ie verkeerd zat, en ik had veel pijn aan mijn voet. Meteen na de klap had ik ook een heel harde buik. Ik wilde in de berm gaan zitten, maar dat lukte niet. Ik zakte naast de auto neer en ging daar zitten. Liv kwam bij kennis en klaagde over rugpijn. Zij mocht met de eerste ambulance mee, ik moest nog wachten op de tweede ambulance. Door de pijn kon ik amper op de brancard liggen. Ik dacht niet meteen dat het foute boel was voor mijn baby. Uit zelfbescherming bleef ik opvallend kalm. Een paar keer legde ik mijn handen op mijn buik. Voelde ik 'm nog? Maar het bleef stil. Geen trapje, niets.'

Het hele verhaal van Christel lees je nu op Blendle en in de Oh Baby!-special van &C. Die bestel je in &C Webshop, zonder verzendkosten als je 'm combineert met een ander item uit &C Collection twv € 25. Ook vind je Oh Baby! in de winkel en exclusief bij Bruna en Primera in het schap, mét het &C Collection-slabbetje.