Perspraat #18: 'Pas bij 7 centimeter ontsluiting wist ik: het begint'
Natuurlijk ben je blij dat je zwanger bent, maar eh, dat kind moet er ook een keer uit. En daar gaat heel wat gepuf, gesteun en gepers aan vooraf. Elke week vertelt een vrouw in Perspraat over haar bevalling, dus ook over de schade daar beneden, meevallers en favoriete scheldwoorden. Deze week duiken we de bevalkamer in met Josephine.
Naam: Josephine
Leeftijd: 31 jaar
Waar ben je bevallen: in het ziekenhuis
Wanneer: februari 2019
Van wie: een zoon
Hoeveelste kind: eerste
Aantal hechtingen: ontelbaar veel
Lees ook: Perspraat #17: 'Mijn vriend viel flauw tijdens mijn bevalling'
Hoe lang duurde de bevalling inclusief weeën?
'Tien uur.'
Wat had je liever voor de bevalling willen weten?
'Dat persen echt een onmogelijke topsport is, en dat vrouwen het tijdens het persen uitschreeuwen omdat er een oerkracht loskomt en niet per se vanwege de pijn. Of allebei in het ergste geval, zoals bij mij. En dat terwijl ik hoopte dat persen een opluchting zou zijn.'
Wat waren je favoriete scheldwoorden tijdens de bevalling?
'Geen scheldwoorden, want die gebruik ik normaal ook zelden. Natuurlijk riep ik wel 'Ik kan dit niet!', maar ik denk dat geen verloskundige dat serieus neemt. En dat is maar goed ook.'
Wanneer kon jij je partner wel schieten?
'Toen ze hem doodleuk vroegen wat meneer wilde eten en ik nuchter moest blijven ná de bevalling om onder narcose gehecht te worden. Ik mocht niet eens iets drinken na die hell of a ride.'
Wat is je honderd procent meegevallen aan de bevalling?
'De weeën vielen me honderd procent mee. Ik kon ze prima aan, heb ondertussen gelachen, snoep gegeten en geappt met vriendinnen. Dat had ik echt anders ingeschat. Persen daarentegen vond ik onmogelijk, en daar was ik ook echt niet goed in. Ik had ook geen persweeën of persdrang. Toen ik aan mijn verloskundige vertelde dat ik er volgens mij zonder kleerscheuren vanaf was gekomen, keek ze me aan met een blik vol verbijstering en medelijden. Mispoes!'
Lees ook: Perspraat #16: 'Het uitpersen van de placenta was het ergste gedeelte'
Welke items in je vluchtkoffer bleken overbodig te zijn?
'Pas bij zeven centimeter ontsluiting kwamen we erachter dat het begonnen was en moest ik halsoverkop de auto in. Die hele vluchttas vergaten we bijna. Ik heb vrijwel niets uit de tas gebruikt, alleen de snoepjes. Het shirt dat ik aanhad heb ik ter plekke weggegooid, mijn favoriete dagcrème ben ik alsnog vergeten en de baby paste zijn pakje ook niet. Als je bevalling dagen duurt, gebruik je de vluchtkoffer misschien wel. Maar nu gingen we er echt in en uit.'
Waar had je trek in na de bevalling?
'Ik mocht dus niets eten of drinken na de bevalling, een marteling. Ik had een droge mond en zin in een driegangendiner omdat niet alleen de baby, maar ook het maagzuur uit mijn lichaam was verdwenen. Na het hechten was ik zo suf van de narcose dat ik alleen een beschuitje heb gegeten.'
Hoe was het gesteld met je lichaam na de bevalling?
'Ondanks de vele hechtingen van het scheuren heb ik nauwelijks last gehad. Ik kon prima zitten en lopen, heb geen ontsteking gehad en de boel is allemaal goed en snel genezen. Wel vond ik het doodeng om weer naar de wc te gaan, dus dat stelde ik – met alle gevolgen van dien – steeds iets te lang uit.'
Hoe lang duurde het voor je weer toe was aan seks?
'Ik denk wel een maand of drie. Eerst was ik te moe, toen nog steeds te moe, en toen durfde ik het toch niet helemaal. Uiteindelijk viel het enorm mee.'
Eens maar nooit weer of kom maar door met de volgende?
'Kom maar op met die volgende! Het viel me enorm mee. Ik werd niet medisch, de baby was kerngezond en de bevalling vond gewoon overdag plaatst. Alsof ik een dag naar kantoor was geweest. Aan het einde van de dag kon de familie ook nog langskomen. Nee, het echte werk begon pas daarna.'
Wil jij ook jouw bevallingsverhaal delen? Vinden we leuk, klik hier om mee te doen aan Perspraat.
