Perspraat #70: 'Pas aan het einde besefte ik dat manlief er ook was'
Natuurlijk ben je blij dat je zwanger bent, maar eh, dat kind moet er ook een keer uit. En daar gaat heel wat gepuf, gesteun en gepers aan vooraf. Elke week vertelt een vrouw in Perspraat over haar bevalling, dus ook over de schade daar beneden, meevallers en favoriete scheldwoorden. Deze week duiken we de bevalkamer in met Laura.
Naam: Laura
Leeftijd: 29
Waar ben je bevallen: in het ziekenhuis
Wanneer: 1 oktober 2018
Van wie: een zoon
Hoeveelste kind: de eerste
Aantal hechtingen: zes
Lees ook: Perspraat #69: 'Tijdens de weeën kwam mijn man stomdronken thuis'
Hoelang duurde de bevalling inclusief weeën?
'Drieëntwintig uur en tien minuten om precies te zijn.'
Wat had je liever voor de bevalling willen weten?
'Als controlfreak had ik graag exact willen weten hoe een (pers)wee aanvoelde.'
Wat waren je favoriete scheldwoorden tijdens de bevalling?
'Gescholden heb ik niet, maar ik heb volgens mij wel vaak aan de verloskundige, tevens een van mijn beste vriendinnen, gevraagd 'of ze nou al wat zag.' O, en ik heb een aantal keer gevraagd of ze misschien even haar vingers uit mijn hardwerkende vajayjay wilde halen, want dat irriteerde me mateloos tijdens alle pijn.'
Op welk moment kon jij je partner wel schieten?
'Ik was zo in mezelf gekeerd om de strijd te kunnen leveren dat ik pas bij de laatste perswee besefte dat hij er ook nog was. Mijn verloskundige-vriendin zei dat ik moest puffen in plaats van persen en toen hoorde ik manlief zeggen: 'Lau, hoor je dat, je moet puffen!' Ik dacht letterlijk: o ja, jij bent hier ook vandaag.'
Wat is je honderd procent meegevallen aan de bevalling?
'Het laatste stuk voordat de baby eruitkwam. Ik had me voorbereid op vreselijke pijn en het gevoel alsof alles in de hens zou staan. Iemand vertelde me namelijk ooit dat dat laatste stuk voelt alsof iemand spiritus over je onderste gooit en de verloskundige er een aansteker bij houdt. Thank god dat ik dat niet zo heb ervaren.'
Welke items in je vluchtkoffer bleken overbodig te zijn?
'Mijn make-up tas. Ik was de volgende ochtend blij dat ik überhaupt mijn gezicht kon wassen, laat staan opmaken.'
Waar had je trek in na de bevalling?
'Roompaté op brood, carpaccio en wijn! Dat laatste nam mijn vader mee naar het ziekenhuis. Die eerste slokken waren héérlijk.'
Lees ook: Perspraat #68: 'Mijn dochter plopte eruit op de keukenvloer'
Hoe was het gesteld met je lichaam na de bevalling?
'Ik ben redelijk ongeschonden het ziekenhuis uitgewaggeld. Thuis heb ik na twee dagen de moed verzameld om een spiegel te pakken en even te kijken, maar toen dacht ik dat het nooit meer goed zou komen. Aan de linkerkant was het namelijk helemaal opgezwollen. De hechtingen aan de buitenkant heb ik toen na drie dagen laten verwijderen door mijn verloskundige-vriendin, want die waren zo irritant. Maar alles was van korte duur: na zes weken liep ik al vrolijk de kroeg in voor ons jaarlijkse vriendenuitje.'
Hoelang duurde het voor je weer toe was aan seks?
'Precies op de dag dat onze jongen zes weken was – en de boeken aangaven dat het weer kon – heb ik voor het eerst weer seks gehad. Dat was die avond na het vriendenuitje, wat goed uitkwam omdat ik me had voorgenomen behoorlijk aangeschoten te zijn die eerste keer. Iemand vertelde me namelijk ooit: 'het leek wel alsof er een cactus in me werd geschoven.' En met alcohol voelde de seks inderdaad prettiger. Manlief was blij, want ik had ons seksleven na dertig weken zwangerschap al aan de wilgen gehangen. Ik vond het wel best met dertig kilo erbij en een jongen van wat later bleek 4,3 kilo in mijn buik.'
Eens maar nooit weer of kom maar door met de volgende?
'Ja hoor, kom maar door met de volgende! Als een van je beste vriendinnen verloskundige is, kun je elke bevalling aan. Ik kijk nu al uit naar dat bijzondere moment dat er weer zo'n klein kindje door haar op mijn buik wordt gelegd.'
Wil jij ook jouw bevallingsverhaal delen? Vinden we leuk, klik hier om mee te doen aan Perspraat.