Perspraat #104: 'Van seks voel ik helemaal niets meer'
Natuurlijk ben je blij dat je zwanger bent, maar eh, dat kind moet er ook een keer uit. En daar gaat heel wat gepuf, gesteun en gepers aan vooraf. Elke week vertelt een vrouw in Perspraat over haar bevalling, dus ook over de schade daar beneden, meevallers en favoriete scheldwoorden. Deze week duiken we de bevalkamer in met Isabelle.
Naam: Isabelle
Leeftijd: 34 jaar
Waar ben je bevallen: in het ziekenhuis
Wanneer: 29 mei 2020
Van wie: een dochter
Hoeveelste kind: tweede kind
Aantal hechtingen: héél veel
Lees ook: Perspraat #103: 'Er stonden ineens negen mensen in de kraamkamer'
Hoelang duurde de bevalling inclusief weeën?
'Ik ben ingeleid op donderdag, in de namiddag. Vrijdagavond rond 21.30 is onze dochter geboren. Het duurde dus best even. Ze hebben rond 12.00 uur mijn vliezen gebroken en toen begonnen gelijk de weeën.'
Hoe heftig waren je weeën?
'Heel erg heftig. Ik heb een ontzettende weeënstorm gehad. Ik kreeg uiteindelijk zelfs weeënremmers vanuit het ziekenhuis. Ik had ook al vrij snel persweeën, terwijl ik nog niet voldoende ontsluiting had. Ze vroegen toen of ik een ruggenprik wilde. Die had ik bij mijn eerste bevallig ook, alleen hielp het toen voor geen meter. Uiteindelijk dacht ik: ja, doe maar gewoon. Toen ik me er helemaal op ingesteld had bleek er geen plaats bij anesthesie, dus ik kreeg een morfinepompje... Nou, dat deed dus niet heel veel.'
Wat had je liever voor de bevalling willen weten?
'Ik had graag willen weten dat als ze een knip zetten, dat niet zomaar een kleine is. Ze maken er echt een flinke jaap in, het gaat snel wel om acht tot 10 centimeter. Niet niks.'
Wat riep jij tijdens de bevalling?
'Ik maakte echt pure oergeluiden. Niet normaal. Ik heb ook geschreeuwd om een keizersnede. Ik wilde echt niet meer.'
Op welk moment kon jij je partner wel schieten?
'Ik was heel tevreden over m'n begeleiding. Er werd, voor zover het mogelijk was, goed naar mijn wensen geluisterd. En ik kreeg ook hele eerlijke antwoorden terug, in plaats van vrouwvriendelijke antwoorden om je maar gerust te stellen. Uiteindelijk heb je meer aan de waarheid.'
Wie stonden er naast jou tijdens de bevalling?
'Mijn man, de gynaecoloog, de assistente en de kinderarts. De bevalling verliep dus erg ellendig. De baby was te groot. Het was nog maar de vraag of het hoofd zou passen, en daarna of de schouders erdoor konden. Tot het allerlaatste moment was het spannend of het geen spoed keizersnede zou worden. Ik heb een eeuwigheid geperst. Toen ze er een beetje bij konden hebben ze het over genomen: ze hebben de baby gedraaid zodat ze erdoor kon met haar schouders. Ik heb daar heel veel pijn aan heupen aan overgehouden.'
Wat was het handigste item in je vluchtkoffer?
'Schone kleding voor mezelf, en babykleding. Tijdens een bevalling moet je in veel gevallen plassen, poepen en overgeven, dus dan ben je héél blij dat je daarna droge kleding aan kan. En dat je überhaupt de kleding die je aan had tijdens je bevalling uit kan doen en lekker kan weggooien is heel fijn.'
Waar had je trek in na de bevalling?
'Ik had heel veel honger, tijdens de weeën mocht ik niks eten. Maar na de bevalling was er geen eten beschikbaar, dus moest ik wachten tot de volgende ochtend. In de week na de bevalling heb ik een medium rare biefstuk gegeten, en een zacht gekookt eitje. Heerlijk!'
Lees ook: Perspraat #102: 'Voor mijn gevoel was het daar beneden verwoest'
Hoe was het daaronder gesteld na de bevalling?
'Ze hadden dus een zeer grote knip gezet. Ik had met 38 weken ook een baby van 4 kilo ter wereld gezet, dus zo gek was dat niet. Ik hield daardoor veel pijn aan m'n heupen. Van het ziekenhuis moest ik na de bevalling ook twee weken in bed blijven liggen, dat is best heftig. Ik mocht er alleen uit om naar de wc te gaan. De knip trok enorm na een paar dagen, mijn bekkenbodemspieren zijn nog steeds enorm slap. Bij eerste bevalling heb ik ook een tweedegraads ruptuur gehad, dus het feit dat twee keer alle spieren doorgescheurd zijn zorgde ervoor dat ze echt heel slap waren. Ik kan sindsdien geen tampons dragen, zelfs menstruatiecups nies of hoest ik uit. Van seks voel ik eigenlijk niks, het lijkt gewoon één groot gapend gat te zijn. Ik heb geprobeerd bij een bekkenbodem fysiotherapeut aan de slag te gaan, maar dat deed weinig. Zelf heb ik een Elvie aangeschaft, dat is een soort inwendig ei dat registreert of je je bekkenbodemspieren aanspant. Werkt met een app, en spelletjes. Het deed helaas geen wonderen. Recent heb ik ook een elektrische vibrator aangeschaft met bekkenbodemtraining, dus ik ben heel benieuwd of dit ding m'n spieren weer kan laten aansterken.'
Hoelang duurde je herstel?
'Jaren. Ik ben nog steeds niet helemaal hersteld, en mijn dochter is nu twee jaar. Ik kan nog steeds niet lang staan. Dan doen mijn heupen enorm veel pijn. En, ik voel niks van seks.'
Hoelang duurde het voor je weer toe was aan seks?
'Dat duurde twee maanden. Het ging op zich wel goed, pijn deed het niet. Het nadeel: ik voelde er helemaal niks van. Ik vroeg m'n partner geregeld of hij er überhaupt wel in zat.'
Eens maar nooit weer of kom maar door met de volgende?
'Nóóit van mijn leven meer. Het doet zo enorm veel pijn. Het werd me ook afgeraden vanuit ziekenhuis om nog eens zwanger te worden. Dus, nee.'
Wil jij ook jouw bevallingsverhaal delen? Vinden we leuk, klik hier om mee te doen aan Perspraat.