Perspraat #2: 'Het was een bloody mess daar beneden'
Natuurlijk ben je blij dat je zwanger bent, maar eh, dat kind moet er ook een keer uit. En daar gaat heel wat gepuf, gesteun en gepers aan vooraf. Elke week vertelt een vrouw in Perspraat over haar bevalling, dus ook over de schade daar beneden, meevallers en favoriete scheldwoorden. Deze week duiken we de bevalkamer in met Dionne.
Naam: Dionne
Leeftijd: 29 jaar
Waar ben je bevallen: De bedoeling was in het geboortecentrum, maar het verliep helaas allemaal anders dan verwacht tijdens de bevalling. Ik ben zo doorgerold naar het ziekenhuis.
Wanneer: Maart 2019
Van wie: Een dochtertje
Hoeveelste kind: Eerste
Aantal hechtingen: Voor mijn gevoel een heleboel. Ik moest op het laatste moment worden ingeknipt. Superkut, letterlijk.
Lees ook: Perspraat #1: 'Zonder pijnbestrijding vond ik de bevalling te doen'
Hoe lang duurde de bevalling inclusief weeën?
'Ongeveer veertien uur.'
Wat had je liever voor de bevalling willen weten?
'Dat lachgas en een eventuele ruggenprik maar tot een x aantal uur of centimeter ontsluiting gegeven mag worden, had ik graag eerder willen weten. En dat er helemaal niks helpt tegen een weeënstorm.'
Wat waren je favoriete scheldwoorden tijdens de bevalling?
'Fuck en godverdomme, dat riep ik gewoon naar iedereen die ook maar iets tegen me zei wat ik op dat moment niet wilde horen. Behalve tegen mijn man, daar kon nog net een lieve 'ssst' vanaf, haha.'
Wanneer kon jij je partner wel schieten?
'Na de bevalling, toen hij de eerste dagen heel veel sliep en erg moe was. Niet alleen vanwege het nieuwe vaderschap en alles wat daarbij komt kijken, maar ook door zijn werk. Daar heb ik begrip voor, ook destijds. Maar ik lag daar met een kapotte doos, zere borsten, aambeien en een hematoom die voor veel pijn zorgde, dus ik vond dat toen knap irritant.'
Lees ook: Waarom je juist cadeaus voor de moeder moet kopen en niet voor de baby
Wat is je honderd procent meegevallen aan de bevalling?
'Dat ik niet heb gepoept tijdens de bevalling, daar was ik zo bang voor En dat ik alle schaamte voorbij was en het me allemaal niet meer kon schelen dat ik daar poedelnaakt lag. Dat was eigenlijk ook meteen het enige wat me meeviel.'
Welke items in je vluchtkoffer bleken overbodig te zijn?
'Een iPad en oordopjes. Ik was door de zware bevalling doodmoe, dus ik had nergens puf voor. Ook niet voor een muziekje.'
Waar had je trek in na de bevalling?
'Kaapverdiaanse kippensoep gemaakt door mijn lieve schoonmoeder. De dagen na de bevalling voelde ik me ontzettend beroerd, wat achteraf kwam door een ontsteking waar ik toen niks van wist. Ik had nergens trek in en kreeg ook bijna niks weg, maar die soep deed echt wonderen. Heerlijk.'
Hoe was het gesteld met je vagina na de bevalling?
'Het was een nachtmerrie. Ik heb twee uur lang geperst met alle kracht die ik in me had, maar uiteindelijk moest ik toch ingeknipt worden en werd de vacuümpomp er ook nog bijgehaald. De gynaecoloog heeft flink lopen trekken en duwen omdat de schoudertjes van mijn dochter klem kwamen te zitten, dus het was een bloody mess daar beneden. Vanwege de zwelling kreeg ik vijf dagen een katheter. Ik dacht dat het nooit meer goed zou komen, maar gek genoeg was de zwelling met een week of drie weer weg. Uiteindelijk heb ik wel bijna tien maanden lichamelijk moeten herstellen omdat ik bekkeninstabiliteit had.'
Hoe lang duurde het voor je weer toe was aan seks?
'Dat heeft door alle ellende best lang geduurd, zeker langer dan een halfjaar. De eerste keer vond ik heel spannend en deed ook een beetje pijn, maar het was heel fijn om weer zo dichtbij mijn man te zijn. Hij is heel geduldig en zorgzaam, en zorgde ervoor dat onze eerste keer erg ontspannen was.'
Eens maar nooit weer of kom maar door met de volgende?
'Ik zou zeggen: kom maar door met de volgende! Het waren pittige tijden, nog steeds wel af en toe, maar ik zou het zo weer doen. Alleen hoop ik natuurlijk heel hard dat het de volgende keer wat beter verloopt allemaal. We hebben zeker de wens om nog meer broertjes en zusjes voor onze lieve dochter op de wereld te brengen, dus hopelijk is het ons gegund.'