Naam: Lynn
Leeftijd: 38 jaar
Waar ben je bevallen: in het ziekenhuis
Wanneer: 24 januari 2022
Van wie: een dochter
Hoeveelste kind: eerste kind
Aantal hechtingen: drie

Lees ook: Perspraat #105: 'De kraamhulp had dit in 40 jaar nog nooit gezien'

Hoelang duurde de bevalling inclusief weeën?
'De bevalling was gepland: ik werd op een dinsdagochtend ingeleid doormiddel van een ballon. Vervolgens braken die nacht, van dinsdag op woensdag, mijn vliezen. Dat gebeurde om drie uur 's nachts. Uiteindelijk kwam mijn dochter woensdagmiddag om drie uur 's middags te wereld. Vanaf het breken van m'n vliezen duurde het dus twaalf uur.'

Hoe heftig waren je weeën?
'Echt heel heftig, want ik kreeg wee-opwekkers die meerdere malen werden opgehoogd. Ik heb geen vergelijkingsmateriaal, maar volgens mij zijn ze op deze manier nog heftiger dan 'gewone' weeën. Toen heb ik het dus wel echt even zwaar gehad.'

Wat riep jij tijdens de bevalling?
'Toen de bevalling eenmaal begonnnen was waren we in het ziekenhuis, en was ik eigenlijk heel rustig. Wat meer in mezelf gekeerd juist. Ik heb het niet uitgeschreeuwd. Dat kwam denk ik ook omdat ik een ruggenprik had gekregen. Daardoor deed het persen niet zo belachelijk veel pijn.'

Werd je bevalling vastgelegd? Zo ja, door wie en hoe ging dat?
'Nee, we hebben niet alles van begin tot eind vastgelegd. Dat was ook niet nodig, vond ik. Ik vond het wel fijn om mooie foto's te hebben als een herinnering voor mezelf, dus die hebben we. Toen m'n dochter op m'n borst lag en m'n man de navelstreng doorknipte hebben we foto's laten maken door de verpleegster. Dat is toch waardevol om te hebben.' 

Wie kon jij tijdens de bevalling wel schieten?
'Ik moet zeggen dat ik eigenlijk best goedgezind was. Ik wilde volgens mij de hele bevalling niemand van m'n bed weg slaan. Mijn man was rustig (godzijdank) en lief voor me. Tijdens de weeën hield hij mijn hand vast en tijdens het persen hielp hij me om mijn kin op m'n borst te houden. Ik vond het fijn dat hij er voor me was. Ook het ziekenhuispersoneel was erg lief en behulpzaam. Een prima ervaring dus.'

Wie stonden er naast jou tijdens de bevalling?
'Mijn man, de verloskundige en een verpleegster. Het was niet een hele drukke bedoening. Even later was er wel ook een gynaecoloog tijdens het persen. De hartslag van mijn dochter daalde op een gegeven moment namelijk, waardoor het belangrijk was dat ze snel geboren werd. Ik heb toen echt al mijn innerlijke oerkracht weten te gebruiken om haar er zo snel mogelijk uit te persen voordat er een knip gezet moest worden. Dat was me wat, maar het kwam gelukkig helemaal goed.'

Wat is je meegevallen aan de bevalling?
'Ondanks dat het tijdens het persen even echt heel spannend was omdat de hartslag daalde, is de pijn van het persen me 100 procent meegevallen. Ik was door een vriendin bang gemaakt voor 'the ring of fire', die helse pijn die je voelt als het grootste stuk van het hoofdje naar buiten gaat. Maar ik had denk ik geluk: omdat ik een ruggenprik had heeft het persen helemaal geen pijn gedaan. Geen 'ring of fire' voor mij dus.'

Wat was het handigste item in je vluchtkoffer?
'Warme sokken! Ik had op de een of andere manier ijskoude voeten tijdens m'n bevalling, dus daar was ik erg blij mee.'

Waar had je trek in na de bevalling?
'Sushi, sushi en nog eens sushi. Dat had ik zo gemist. Mijn man heeft het diezelfde avond nog voor me gehaald en ik heb het in het ziekenhuisbed gegeten. Heerlijk was dat.'

Lees ook: Perspraat #106: 'Ik kreeg drie kinderen in drie jaar tijd'

Hoe was het daaronder gesteld na de bevalling?
'Ik hoorde van heel veel vrouwen dat plassen na de bevalling een hel is, dus daar was ik eigenlijk best bang voor. Maar ook dit viel bij mij alles mee. Na een paar dagen durfde ik zelfs ook weer voorzichtig af te vegen met wc-papier. Dus al met al ging het hartstikke goed.'

Hoelang duurde je herstel?
'Mijn herstel ging gelukkig heel voorspoedig. Ik voelde me de dag na de bevalling alweer fit, maar ik mocht van de kraamhulp nog niet te veel doen. De eerste twee dagen moest ik ook zoveel mogelijk in bed blijven. Vreselijk vond ik dat. Ik had namelijk energie genoeg. Maar daarna ben ik iedere dag wat meer gaan doen om op te bouwen. Na zo'n 1,5 à 2 weken was ik weer helemaal hersteld. Op de kraamtranen na dan.'

Hoelang duurde het voor je weer toe was aan seks? 
'Dat moment moet nog komen. We hebben op dit moment onze handen hartstikke vol aan onze dochter. Maar dat is oké, het komt vanzelf wel weer wanneer het moment daar is.'

Eens maar nooit weer of kom maar door met de volgende?
'Ik denk nooit meer. Dit vanwege mijn leeftijd – ik ben 36 – en ook omdat we echt een pittige start hebben gehad qua de gezondheid van onze dochter. Veel huilen, krampjes, reflux en onrust. Dat was heel sneu voor haar. Gelukkig gaat het nu na een paar maanden eindelijk beter. Maar voorlopig denk ik dat we het bij één houden.'

Wil jij ook jouw bevallingsverhaal delen? Vinden we leuk, klik hier om mee te doen aan Perspraat.