Naam: Cynthia
Leeftijd: 34 jaar
Waar ben je bevallen: in het ziekenhuis
Wanneer: 20 juli 2017
Van wie: een dochter
Hoeveelste kind: eerste kind
Aantal hechtingen: héél veel

Lees ook: Perspraat #105: 'De kraamhulp had dit in 40 jaar nog nooit gezien'

Hoelang duurde de bevalling inclusief weeën?
'De bevalling duurde inclusief de weeën 22 uur. Dat vond ik heel lang, want het was echt hels. De weeën waren heftig en deden zo ontiegelijk veel pijn. Het kon wat mij betreft niet snel genoeg klaar zijn, maar dat geldt denk ik voor iedereen.'

Wat had je liever voor de bevalling willen weten?
'Ik had erg graag willen weten dat bijna iedereen tijdens de bevalling wel uitscheurt of een knip krijgt. Niet bepaald fijne informatie, maar je kan toch maar beter voorbereid zijn. Ik had ook graag willen weten dat een knip fijner is dan uitscheuren. Daarbij was het ook fijn geweest om te weten dat het echt heel normaal is dat je tijdens de bevalling in het bijzijn van iedereen de tafel onder plast, poept en kotst.'

Wat riep jij tijdens de bevalling?
'Ik schreeuwde allerlei oerkreten uit. Vanwege het persen en de helse pijn die daarbij kwam kijken. Ik vond het zo verschrikkelijk. Er kwamen echt geen volzinnen meer uit. Volgens mij heb ik alles bij elkaar geschreeuwd.'

Wie kon jij tijdens de bevalling wel schieten?
'Mijn man en het ziekenhuispersoneel. Mijn man omdat hij, terwijl ik kapot ging van de pijn, liep te klagen over honger. Serieus? En het ziekenhuispersoneel omdat ze me totaal niet serieus namen. Ik had een ruggenprik gekregen, maar ze geloofde niet dat hij niet werkte. En toen ik om hulp riep omdat ik het hoofdje bij de uitgang voelde, wilde ze aanvankelijk niet eens kijken of me komen ondersteunen. Ik moest maar niet zo zeiken, ze hadden het druk. Nou, lekker dan. Toen ik ze eindelijk overtuigd had om te kijken staken de haren van de baby al uit mijn lichaam. Tevens zetten ze ons om midden in de nacht op straat. We moesten ruimte maken, het was druk. Lekker fijn met je net geboren baby. De kraamhulp kwam pas de volgende ochtend rond 8 uur.' 

Wie stonden er naast jou tijdens de bevalling?
'Mijn man, de gynaecoloog en nog iemand uit ziekenhuis. Ze liepen alleen maar te klagen dat ik harder moest persen. Terwijl ik écht niet harder kon en al volledig kapot ging van de pijn. Ik moest maar door de pijn heen bijten, zeiden ze. Met als gevolg: een tweedegraads ruptuur. Met vervolgens het positieve nieuws van de gynaecoloog: je kringspier is nog in tact. Dat was dan de highlight van het spektakel. Daar moest ik het mee doen.'

Wat is je meegevallen aan de bevalling?
'Helemaal niks. Ik vond het in één woord verschrikkelijk. Het is voor mij echt een traumatische ervaring geweest. Omdat het zo pijnlijk was, maar ook omdat ik het ziekenhuispersoneel niet fijn vond. Ze hielpen me niet goed, het was een en al drama.'

Waar had je trek in na de bevalling?
'Geen rauwe vis of rood vlees voor mij. Ik had ontiegelijk veel honger, en vooral zin in comfort food. Dus ging ik voor pizza. Toen we eenmaal thuis waren rond 01.00 uur hebben we dat gelijk besteld. Heerlijk was dat. En hard nodig ook.'

Lees ook: Perspraat #106: 'Ik kreeg drie kinderen in drie jaar tijd'

Hoe was het daaronder gesteld na de bevalling?
'Een ramp. Een gigantische ramp. Ik had een tweedegraads ruptuur. De kringspier zou nog in tact zijn, maar ik heb nog negen maanden lang dagelijks een hoop bloed verloren met m'n ontlasting. Dus er zal toch ergens iets niet helemaal goed genezen zijn. De huisarts kon niet direct iets vinden, en wilde me niet doorsturen naar het ziekenhuis. Ze hadden me ook erg strak dichtgenaaid. Veel te strak. Met als gevolg dat ik nog ruim 1,5 jaar veel pijn heb gehad tijdens de seks.'

Hoelang duurde je herstel?
'Ruim één jaar. Toen ging het weer enigszins oké daar beneden. Dat is best een hele lange tijd om last te hebben bij alles. Seks was ook echt onmogelijk. Ik vond het allemaal maar frustrerend, want ik wilde me natuurlijk graag weer goed voelen.'

Hoelang duurde het voor je weer toe was aan seks? 
'Na drie maanden wilden we weer, maar dat was dus zeer, zeer pijnlijk. Niet te doen. Dus ik zou niet bepaald zegggen dat dat een succes was. Uiteindelijk ging het pas na anderhalf jaar weer een beetje.'

Eens maar nooit weer of kom maar door met de volgende?
'Een tweede kindje? Graag. Maar die zwangerschap en bevalling nog een keer doen? Dat sla ik het liefste over. Afgrijselijk. Wat een horror. Ik weet het dus nog niet. We gaan zien wat de toekomst brengt.'

Wil jij ook jouw bevallingsverhaal delen? Vinden we leuk, klik hier om mee te doen aan Perspraat.