Kunstenaar Loes van Delft over zwangerschap: 'Ik kon niks hebben'
Kunstenaar Loes van Delft was dolblij met haar zwangerschap. De extreme misselijkheid waar ze negen maanden 24/7 mee dealde, gooide alleen flink veel roet in het eten. Ze vertelt erover in &C's Oh Baby! Special.
Loes (30): 'Mijn zwangerschap was pittig. Vier dagen na de positieve test werd ik al superziek. In eerste instantie dacht ik dat de misselijkheid, vermoeidheid en het overgeven erbij hoorden. Tot mijn zusje me meer dood dan levend aantrof in bed. Ze bracht me naar het ziekenhuis en ik werd meteen opgenomen, compleet uitgedroogd. De oorzaak: HG, hyperemesis gravi darum, ook wel extreme misselijkheid.
Lees ook: Zangeres Bella Hay: 'Ik mocht Lotus maar één keer per dag vasthouden'
Ik kon niks hebben: het licht was te fel, de geur van komkommer te vies, een hapje wortel kotste ik al uit. Ik moest vaak overgeven en was zo zwak. Mezelf verzorgen en douchen kon ik niet meer, daarom logeerde ik afwisselend bij mijn moeder, vader en zusje. Daar zaten we dan, om drie uur 's nachts huilend naast de wc, ik kotsend boven de pot. Mijn moeder hield mijn haren vast en moedigde me aan. Ik voelde me heel bezwaard dat zij dit voor me moesten doen. Ziek ben je niet alleen: mijn familie leed ook onder mijn ellende en had er veel verdriet van.
Tegen de HG kreeg ik medicijnen, die mijn leven negen maanden stillegden. Ik ervaarde het intense licht en de geuren, maar ook mijn gedachten minder. Ik kon niet nadenken over hoe ik Bobby Lou wilde opvoeden, ik heb niet geshopt, geen kinderkamer ingericht. Ik hoor vrouwen vaak zeggen dat ze zich tijdens de zwangerschap zo vrouwelijk en speciaal voelen. Ik heb alleen maar in bed gelegen. Ik wil niet zielig doen, maar ik had het ook wel graag zo gewild. Een verpleger adviseerde me de cirkel te doorbreken en 'lekker' te gaan zwemmen. Zwémmen? Ik kon nog niet eens de trap oplopen. Andere onwetenden gaven me het advies om crackers te eten en gemberthee te drinken. Heel oneerlijk, alsof ze vonden dat ik me aanstelde. HG wordt enorm onderschat.
In totaal werd ik drie keer opgenomen in het ziekenhuis. Door de stress had ik een veel te hoge hartslag. Ik maakte me zorgen over Bobby Lou en of ze wel genoeg vitamines en voedingsstoffen binnenkreeg. Er is een moment dat ik me in het bijzonder nog goed herinner: de verloskundige drong er tijdens een echo vier keer op aan dat ik echt groenten moest eten, omdat het anders gevaarlijk voor mijn dochter zou kunnen worden. Die kwam binnen. Omdat ik de structuur en smaak van groenten te vies vond, maakte mijn familie sapjes voor me. Elk klein slokje dat ik binnenhield, voelde als een overwinning.
Lees ook: Dee: 'Ik had een voorgevoel dat zwanger worden niet meteen zou lukken'
Meteen nadat de placenta was geboren, voelde ik me weer mezelf. De donkere wolk en de misselijkheid verdwenen. Ik heb heel sterk het gevoel dat ik deze strijd samen met mijn overleden broer heb gevoerd. Hij heeft me kracht gegeven, mijn zusje naar me toegestuurd toen ik bijna dood was. Hij is erbij geweest, honderd procent. Inmiddels zit ik heel erg op een roze wolk, maar ik ben de HG nog niet vergeten. Bobby Lou is gelukkig zo lief en knap, als ik naar haar kijk weet ik: voor jou heb ik alles gedaan. Zij is de jackpot en de beloning voor al het lijden.'
Alle andere interviews lees je in &C's Oh Baby! Special die nu in de winkels ligt en ook te koop is in &C Webshop.