Ken je dat? Dat je een klus zo lang uitstelt, omdat je hoopt dat het vanzelf niet meer hoeft? Ik heb dat met het verkopen van spullen. Ik ben er vreselijk in. Ik krijg nooit iets verkocht en dat ligt niet alleen aan mij. Het ligt ook aan de verkoopsite Marktplaats. Er is namelijk niks ergers dan iets verkopen op Marktplaats. Marktplaats is voor handel wat monopoly spelen is voor vriendschap. Een tikkende tijdbom voor barstende ruzie.

Lees ook: Cesar: 'In mijn fantasie is mijn vriendin een heks'

Ik kan het illustreren: ik had deze maanden een aantal spullen op Marktplaats gezet waar ik vanaf wilde. Een populair videospel in een speciale editie. Een fles champagne die ik ooit cadeau kreeg. Van die spullen die maar een beetje ophopen en geen plezier geven. Perfecte Marktplaats-meuk die ik met verlies wilde afstaan, maar dat liep totaal anders. In slechts vijf Marktplaats-berichten verloor ik zo’n beetje alle hoop die ik voor de mensheid had.

Dat is niet gek. Het eerste bericht dat binnenkwam was kort en kordaat. ‘Kan het ook voor tien euro?’ vroeg iemand over het limited edition-spel. Ik liet de gretige geïnteresseerde weten dat een tientje wel erg onder de vraagprijs van tachtig euro lag, die ook weer erg onder de winkelprijs van honderddertig euro lag, maar dat ik heus tot zestig wilde gaan als hij er enthousiast over was. Uiteraard kreeg ik geen reactie.

De volgende reeks berichten waren gek genoeg gelijk. Drie mensen vroegen: ‘Heb je het nog?’
Dat bleek meteen een doolhof te zijn. Als je reageert met ‘Ja, ik heb het nog’ krijg je geen reactie. Maar toen ik bij de derde geïnteresseerde ervoor koos te zeggen ‘Helaas, ik heb al een koper’ kreeg ik terug: ‘Klootzak!’

Mensen die zeggen dat ze schrikken van negatieve YouTube-comments hebben geen Markplaats-inbox. We hebben het er te weinig over, maar Marktplaats is het echte afvoerputje van onze samenleving. Het is een plek die je verplicht samen te komen met mensen die erop uit zijn je leeg te knijpen. Het is The Hunger Games voor verkoop. Je zou op een dag de Nachtwacht inclusief gouden lijst op Marktplaats kunnen zetten en er zou iemand doodleuk reageren: ‘Wil je er nog vanaf? Ik heb vijftien euro.’ Het dunne laagje menselijkheid glijdt van ons af wanneer we online transacties met elkaar hebben.

Lees ook: Cesar: 'Steek je hand op als je ook last hebt van inpakpaniek'

Ondertussen kreeg ik nieuwe reacties op het videospel. Iemand zei: ‘Ik kom hem vandaag ophalen als het voor dertig euro kan.’ Alsof ik voor mijn plezier ‘vandaag nog’ de deur opendoe. Al kom je over twintig seconden, dan is dertig euro nog te weinig, dacht ik. Ik stuurde maar geen antwoord. Ik was vooral boos om hoe mij dit altijd overkomt: ik zet iets op marktplaats en wordt bestookt door koopjesjagers, maar als ik zelf een keer iets wil kopen, valt het altijd tegen. Dan reis je opeens naar Manderveen voor een bankstel waar geen pootjes onder blijken zitten.

Ik besloot de advertentie maar offline te halen.
Voorlopig verkoop ik niks op Marktplaats.
Ik zet mijn spullen nog liever in de fik.


Lees hier meer columns van Cesar Majorana.