Verveel je je wel eens op sociale events? Het helpt dan niet om driekwartier lang zorgvuldig het labeltje van een bierflesje te pulken. Er is iets beters, namelijk mijn favoriete verjaardagsspel. Vraag mensen naar het gekste wat ze ooit voor geld hebben gedaan. Welke baan, schnabbel of illegale hossel was bijzonder? Hoe kwamen ze aan geld in moeilijke tijden? En welke absurde weddenschappen hebben ze gewonnen?

Grote kans dat je niet wist dat je beste vriend ooit voor geld een levensgroot pizzapak moest dragen en coupons uitdeelde. Hoe je achterneef ooit 600 euro won met een WK-poule. Dat je eigen vriendin sauspomper in een hotel was. Ja sauspomper, ze kreeg geld om de sauzen te pompen.

Lees meer: Cesar Majorana: 'Het gebrek aan Domino Day is een kras op mijn ziel'

Net zoals mensen weinig over hun schulden praten, praten ze ook weinig over hun vervelende baantjes. Geld te kort komen is een schaamtevol proces en het liefst een vermeden gespreksonderwerp. Niemand zegt trots ‘ik leen bij’ of ‘ik was borden af’. De vaste vraag ‘wat voor werk doe jij?’ is dus ook een verplichting waarbij het antwoord dus ook sociaal wenselijk moet zijn. Een vriend die cokedealer is, zegt altijd dat hij entrepreneur is (wat ook klopt) en een jongen die bij PowNews werkte, noemde zichzelf ooit tegen mij journalist (onmogelijk).

We hebben allemaal onze waardigheid opzijgezet voor geld. Dat kan geen verrassing zijn. Je hele schoolcarrière lang belooft de maatschappij: doe je best op school, want je gaat dat diploma nodig hebben voor een baan. Eenmaal met je diploma op zak vraagt elke werkgever je om 9 jaar werkervaring, terwijl je net 18 bent. Als je op die arbeidsmarkt een baan kunt vinden, is dat knap. Als het een baan is zonder haarnetje al helemaal. Daarom wijken we uit naar vreemde baantjes. Het geld kijkt in onze armoedige ogen en ziet dat we uit te buiten zijn. Kwetsbare bedrogen wezens met studieschuld.

Ik verkocht ooit oregano als wiet. Toen de 15-jarige kopers vroegen hoe de kwaliteit was zei ik: ruik dan. Ze staken hun neus in het zakje en vonden de kwaliteit top. Een kutactie, maar ik troost mezelf met de gedachte dat ik die dag een paar pubers heb weerhouden van het roken van softdrugs. Als jullie dit lezen: boys, sorry.

Iemand op aarde verdient geld met het verzinnen van de leuzen bij theezakjes. Die wordt elke dag wakker om de beste synoniemen voor ‘genieten’ te vinden.

Iemand krijgt betaald om na te denken over de vorm van frituursnacks. Die persoon beslist hoe goudbruin en groot geschapen een frikadel moet zijn.

Op een event sprak ik een vrouw die strategisch beleidsmedewerker was bij de gemeente. Het leek me zorgelijk als beleid niet strategisch zou zijn. De vrouw zei dat daarom haar baan zo belangrijk was.

Lees meer: Cesar Majorana: 'Ik wil niet zeggen dat ik streetwear niet snap'

Ik vroeg deze week in een kring ‘wat is het gekste wat je ooit hebt gedaan voor geld?’ en een meisje zei: ‘Ik heb 6 jaar bij de supermarkt gewerkt.’ Het groepje viel stil. ‘Ja, dat is inderdaad gek,’ zei ik.

Geld maakt ons allen een dorstige, gewillige slet. Daar hoef je je niet voor te schamen. Daarom vraag ik nooit ‘wat voor werk doe je?’ en juist altijd: wat is het gekste wat je ooit voor geld deed?


Lees hier meer columns van Cesar Majorana.