Ik ben in Parijs voor de Paris Fashion Week en voel me alsof ik een circus bezoek. Een circus zonder trucjes, maar vol clowns. En die clowns zijn natuurlijk de modepopjes. Ze lopen hier rond in groepjes, soms ook alleen, en doen alles om op te vallen. Ze dragen bijvoorbeeld een jas in de kleur van rauwe zalm. Of ze verven hun haar in de kleur Fanta-oranje of tandpastablauw. Dat helpt ook meestal. Hordes fotografen rondom fashionshows zijn er vooral om het publiek te fotograferen. Daardoor ontstaat een soort wisselwerking: modepopjes komen naar de show in de meest bizarre looks en fotografen leggen ze zonder aarzeling vast. Het zijn twee groepen junkies die elkaar onderhouden.

Lees meer: Cesar: 'Dit is de reden waarom we de snackbar moeten redden'

Als je erop let is het een grappig fenomeen. Een streetstyle fotograaf loopt met een zoekende blik rond en de modepopjes nemen een pose aan die hopelijk opvalt. Sommigen steken bijvoorbeeld expres een sigaret op. Dat staat cool. Anderen blijven heel expressief naar hun telefoon staren. Dat helpt ook.

Ik sta ertussen en verwonder me. Vroeger keek ik op naar al deze modepopjes: dat waren jonge mensen in de nieuwste mode. Ze stonden op alle belangrijke blogs. En ze leken zo knap op elke foto! Zeker met een sigaret in hun mond. Nu zie ik de treurige manier waarop dit identiteitscircus zich voltrekt. Ooit was mijn droom zelf op een modeweek te zijn en op die coole blogs te komen, maar nu zie ik hoe nep dit spelletje is. De modepopjes zijn geen pauwen die hun veren openslaan, het zijn hongerige wolven op zoek naar online exposure. Hoe hard ik ook probeer: daar zie ik de lol niet meer van in.

Buiten de deur van de show van label Off White zie ik alle fotografen massaal afrennen op een meisje. Ze roepen: ‘Picture please! Picture! One more please!’ en het meisje poseert gretig. De Prada-jas die ze draagt is duidelijk speciaal voor de gelegenheid gekocht. Als je je best doet lijkt ze op Bella Hadid. Ze is het alleen niet.

Lees meer: Cesar: 'Dit is waarom ik geen rijbewijs heb'

Aan de deur wordt ze direct geweigerd. Het meisje dat net nog dertig fotografen moest afwimpelen blijkt niet belangrijk genoeg om naar binnen te mogen. Haar façade is mislukt. Ik zie fotografen geërgerd hun foto weer wissen. Ze gaan op zoek naar de volgende celebrity wiens foto hopelijk wél geld waard is.

Als ik zelf de show verlaat, roepen de fotografen ook naar mij ‘Picture please, picture please!’ en poseer ik eventjes. Ik hoop dat iemand mij thuis ziet en denkt dat dit allemaal écht is. Ik zou willen dat ik het ook dacht.



Lees hier meer columns van Cesar Majorana.