Als je je omringt met vrouwen die begin dertig zijn, moet je weleens een bepaalde, verwilderde blik in hun ogen hebben gezien. Een prachtige blik, als je het mij vraagt. Een blik van oprechte paniek aangewakkerd door de vraag waar je nu toch in godsnaam mee bezig bent, in het leven.

Lees meer: Carmen Felix: 'We moeten meer lullen over wat er in onze kop omgaat'

Paniek omdat je niet zeker weet of je wel je hele leven genoeg gaat hebben aan dezelfde kut of pik. Paniek omdat je opeens twijfelt aan die allesoverheersende liefde voor de persoon waarvan je vorige week nog zeker wist dat je er samen mee in een verpleeghuis zou eindigen. Paniek omdat er van je verwacht wordt dat je binnen nu en drie jaar een zuigeling baart terwijl je soms zelfs nog vergeet om de verwarming uit te draaien voordat je gaat slapen en dan wakker wordt met de overtuiging dat je een hersentumor hebt. Paniek omdat iemand je laatst een vraag stelde over hypotheekrenteaftrek en jij deed alsof je wist wat dat in godsnaam is, waarop je opeens tot hypotheekspecialist binnen je vriendengroep werd gebombardeerd.

Paniek omdat je al maandenlang over je flirterige collega fantaseert. Paniek omdat het steeds moeilijker wordt om klaar te komen zonder belachelijke vergaderruimte-fantasietjes over diezelfde collega. Paniek omdat je je opeens bedenkt dat je kat sowieso eerder dood gaat dan jij en je geen idee hebt hoe je ooit met dat gemis om zal kunnen gaan. Paniek omdat je steeds meer uitnodigingen voor bruiloften krijgt van mensen die je juist een vechtscheiding gunt. Paniek omdat je opeens natte ogen krijgt als je denkt aan je ex van toen je zestien was, ondanks het feit dat hij het uitmaakte op MSN om vervolgens op romantische interrailvakantie te gaan met je beste vriendin. Paniek omdat je baalt dat je al onder de pannen was voor Tinder een ding werd.

Paniek omdat je woonkamer er nog steeds niet uitziet als een jaloersmakende spread in de Elle Wonen, ondanks al die klotekamerplanten die je elke dag water geeft. Paniek omdat je het al helemaal voor je ziet hoe je uiteindelijk alleen gaat sterven en pas wordt gevonden als het al écht flink meurt, aangezien jij – ongemakkelijke feeks – je buren nooit groet. Paniek omdat je vriendin single is en toch een leuker sociaal leven heeft dan jij, die al zes jaar in een sluimerende verstandhouding met je ‘allesie’ leeft. Paniek omdat je ook wel weer eens goed naar de tyfus wil gaan in plaats van The Voice of Holland kijken onder een plaid. Paniek omdat je misschien wel allemaal sexy mensen aan het mislopen bent, terwijl je in een volwassen relatie zit. Paniek omdat je nog steeds geen relatie hebt en de vragen van je brutale tante Els tijdens het kerstdiner echt zat bent. Paniek omdat je even bent vergeten of je nou echt verliefd bent op je liefje of het gewoon wel gezellig vindt om voor twee in plaats van één te koken. En paniek omdat je zeker weet dat je echt een flinke paniekaanval krijgt als je al je geïnternaliseerde paniek zo blijft ontleden.

Lees meer: Carmen Felix: Nerd will be nerds

Ik ken vrouwen die in een lange, steady relatie zitten en nu in paniek raken omdat ze geen flauw idee hebben wat ze in godsnaam willen en met wie ze dit willen. En ik ken vrouwen die single zijn en precies weten wat ze willen. Die hard balen omdat het allemaal niet opschiet, zo in je eentje. En ik? Ik kijk toe en schipper tussen ‘dolblij met wat ik heb’ en ‘doodsbang voor wat me allemaal nog te wachten staat’.


Deze column verscheen eerder in magazine &C 2, 2018. Lees hier meer columns van Carmen Felix.