Ik wil soms gewoon even alleen maar met mezelf bezig zijn.

Wees niet bang, dit verhaal gaat niet over masturberen. Dit is een zin die je, zodra je een kind krijgt, zo nu en dan wel uit kunt schreeuwen. Of sterker nog: ook echt uitschreeuwt thuis. Soms tegen je man, vaker tegen je vriendinnen. Want af en toe ben je gewoon aan het eind van je Latijn. En dan moet je voor jezelf kiezen. Maar dat is ook lastig, want voor jezelf kiezen betekent vaak: jezelf een schuldgevoel aanpraten omdat je jezelf zogenaamd zo geweldig en belangrijk vindt.
Op zich kan ik het best wel goed, voor mezelf zorgen. Altijd al gekund. Zonder vaag te doen: ik bedoel daarmee dat ik dus inderdaad eerst bij mezelf het zuurstofmasker op zal zetten en dan pas bij mijn kinderen. Dat heeft nul-nada-noppes met egoïsme te maken. Dat is één: omdat het nu eenmaal wordt aangeraden (ik ben zeer volgzaam), en twee: omdat ik, met name in panieksituaties, altijd extreem rustig ben. Ik kan dus goed en realistisch bedenken wat de juiste stappen zijn en ze dan zo uitvoeren. Want ik weet dat als ik zelf niet rustig ben, dat om me heen ook niet gebeurt.

Lees ook: Chantal Janzen: 'Stel Marco gaat bij me weg'

Dat heb ik met werk net zo goed. Als er een stresssituatie is bij een opname bijvoorbeeld. Of vlak voor een liveshow, dan kan ik rustig nog op m’n gemak zitten kakken. Niet dat de hele ploeg op me zit te wachten hoor, ik zorg wel dat ik op tijd ben, maar ik maak het mezelf zo comfortabel mogelijk, zodat ik zo relaxed mogelijk die show inga. Wat daar wel belangrijk aan is: het moet nooit ten koste gaan van iemand anders.
Nou ja, trouwens, dat is ook maar hoe dramatisch je het bekijkt. Thuis bijvoorbeeld kan ik gerust op een vrije dag m’n oppas laten komen. Ja, ik had zelf naar de zandbak in het park kunnen gaan met Bobby. Maar af en toe laat ik dat dus aan me voorbij gaan en plan ik in m’n vrije uurtjes een massage, een sport­sessie, en shopmoment of een lunch met vrienden. Wordt geen kind slechter van hoor, als je hem of haar een keer niet ophaalt van school of niet met een schep ernaast in die bak zand zit te poeren.

Lees ook: Chantal Janzen doet een b(r)oekje open over haar underwear-collectie

Af en toe wil ik gewoon mezelf op de eerste plek zetten. En daar is helemaal niks mis mee. Word ik echt een leukere moeder van, zodra ik weer thuis ben na al die ik-tijd. Maar dus wel met een licht schuldgevoel. En dus sta ik daarna zonder mopperen Bobby’s tomatensaus van de muur te boenen, leg ik hem op bed zonder morren van mijn kant (wel van zijn kant), en maak ik daarna samen met James z’n huiswerk nog vlak voor bedtijd. Dat huiswerk had ook vanmiddag meteen na school gekund, maar ja. Toen lag mama d’r cellulite weg te laten knijpen door haar massagewonder Agnieszka.
Agnieszka herkent dat schuldgevoel trouwens heel goed. Waarschijnlijk omdat ze regelmatig drukke moeders met putjes in hun bovenbenen op de behandeltafel heeft liggen die niet weten of ze zichzelf nou een cadeautje geven of zich schuldig moeten voelen over het feit dat ze hun kind bij iemand anders hebben achtergelaten. In Agnieszka’s woorden: ‘Dat is gewoon dat kutzorghormoon. Dat is waarom vrouwen zich zo vaak schuldig voelen naar hun man en kind toe’.

Lees ook: Pak je kans: Chantals Pyjama Party krijgt een extra show in Ziggo Dome

Ze vertelde ook dat ze, nu ze zelf in de overgang is, steeds minder last heeft van die ‘kutzorghormonen’. Of ik daar nou op zit te wachten, op die overgang, dat kan ik niet zeggen. Ik probeer dus maar gewoon af en toe ik-tijd in te lassen omdat ik denk, nee wéét dat het goed is om mezelf soms op die eerste plek te zetten. En dus ga ik straks een borrel drinken met een vriendin. Proost, op mezelf. En, vooruit, toch ook een beetje op die kutzorghormonen. Die je dus ook regelmatig op jezelf mag toepassen.

Chantal

Wil je alles weten over de obsessie met onszelf? We bespreken het in de nieuwste editie van &C met het thema 'Ikke, ikke, ikke?', die nu in de winkel ligt. Wil je geen &C meer missen en profiteren van leuke extra’s? Word dan abonnee! Ga naar andc.tv/abonneren en meld je aan.