Chantal Janzen: 'De gesprekken met mijn psycholoog helpen mij'
In het januarinummer van &C 'Selfcare, hoe doe je dat nou?' laat Chantal weten hoe zij voor zichzelf zorgt. Dat kan nog knap lastig zijn met een kleine huppelende koter om je heen en een mega druk leven. Toch wordt ze er steeds beter in, schrijft ze in haar editorial. Loslaten, lezen of de maandelijkse gesprekken met haar psycholoog Carien helpen haar erdoorheen.
Soms ben ik iedereen even he-le-maal zat.
Ja, ook mijn kinderen.
Dan wil ik op een onbewoond eiland zitten. Maar dan natuurlijk wel een eiland met een mooi resort, dus niet echt onbewoond. Want dat zou betekenen dat ik op de grond moet slapen en mijn eigen eten moet zoeken en dat heeft wat mij betreft weinig met ontspanning te maken. En ontspanning, dat is soms een dingetje. Want zolang ik me kan herinneren doe ik vaak zes dingen tegelijkertijd. Ik kom thuis en ga met mijn jas nog aan en muts nog op alle lichten dimmen, speelgoed opruimen en stoelen goed zetten, ook al zitten daar man en kinderen op, en doe dán pas mijn jas uit. Ook ga ik in bad als dat nog niet eens halfvol is, met mijn sieraden nog om en make-up nog op. Laatst ben ik zelfs met mijn ondergoed nog aan erin gaan zitten. En Marco betrapte me eens bellend onder de douche. Ja, echt. Dat is puur omdat ik geen tijd wil verliezen, geen geduld heb en volgens mij omdat ik zes dingen tegelijk doen stiekem wel lekker vind.
Lees ook: Chantal Janzen: 'Ik was zo intensief bezig met goeie kijkcijfers'
Gelukkig word ik steeds beter in loslaten. Zo voel ik me totaal niet schuldig dat ik Bobby naar de opvang breng terwijl ik gewoon thuis ben, dat ik mijn telefoon in een kast mik, het geluid uitzet en simpelweg even niet bereikbaar ben. Op die momenten lukt het me zelfs om een bad te laten vollopen en daar gelukzalig in te zakken – alleen en zonder ondergoed. Zonder omringd te zijn door vijfhonderd bootjes tussen het badschuim en een gedesillusioneerde peuter die tot zijn grote ontsteltenis concludeert dat zijn poppetje van klei niet watervast is en het vervolgens in zijn neusgat probeert te proppen. Met mijn haar op zolder zet ik na dit solo-gebadder een grote pot thee, pak ik een reep (of twee repen) chocolade en nestel ik me op de bank. Afhankelijk van mijn bui binge ik een serie op Netflix, lees ik een boek of struin ik Funda af.
Sinds de lockdown in maart ben ik sowieso meer gaan lezen. Op een of andere manier heb ik er nu wel de rust voor. Ik lees onder andere Deepak Chopra. Ook De kracht van het nu van Eckhart Tolle pak ik er de laatste tijd geregeld weer bij als ik er zin in heb of me wat verloren voel. Ik vind mezelf niet echt een spiritueel persoon, maar ik merk wel dat die boeken op wiebelige momenten wat met me doen. Ze geven mij als überplanner meer rust in mijn hoofd en helpen me relativeren. Het kan zomaar zijn dat jullie dit boek helemaal niks vinden, maar selfcare is dan ook zó ontzettend persoonlijk.
Lees ook: Chantal Janzen: 'Ik wilde niet naar mezelf kijken in de spiegel'
Ik vind het trouwens interessant om te zien hoe andere mensen aan selfcare doen, want je weet nooit of je er wat van opsteekt. Zo zie ik vaak yoga en meditatie voorbijkomen. Sommigen van jullie maken immens complexe schema's met kleurtjes en pijltjes en worden daar ontzettend gelukkig van. En anderen, die juist paniekaanvallen krijgen van schema's met kleurtjes en pijltjes, gaan in hun eentje boven op een berg zitten terwijl ze een haarband weven van bloemetjes. Kan allemaal. Mag allemaal. Sommigen van jullie besluiten alle vormen van nieuws te blokkeren omdat ze stress krijgen van wat er allemaal gebeurt in de wereld (daar kan ik na het afgelopen jaar wel inkomen trouwens) en anderen zetten zich juist vurig in om zaken te veranderen en worden daar dan weer rustig van. Ikzelf word rustig van bezig zijn met mijn gezin, familie en vrienden. En ook van alleen, of met mijn man, onder een zachte deken kruipen met een dik boek. Ik word rustig van zo nu en dan nee zeggen, en ook van mijn maandelijkse gesprek met mijn psycholoog Carien. Nog steeds schamen mensen zich ervoor dat ze met iemand praten, terwijl dat totaal onnodig is. Soms heb je hulp nodig om jezelf goed te kunnen helpen. En waar sommigen aan een boek genoeg hebben, hebben anderen meer baat bij een psycholoog, psychiater of coach. Misschien werken al deze dingen ook voor jullie, maar wie weet verstaan jullie onder selfcare iets compleet anders. En dat is logisch, want selfcare is niet iets universeels. Het is voor jou alleen, als je eigen onbewoonde eiland. Ga er af en toe eens naartoe, want als je goed voor jezelf zorgt, kun je het zorgen voor een ander ook beter aan. Je hebt één leven, één lijf. En daar moet je gewoon heel goed voor zorgen.
&C's januarinummer 'Selfcare, hoe doe je dat nou?' ligt nu in de winkels. Je kunt het nummer ook hier bestellen.