Jongens wat een kutjaar.

Dat was het eerste wat in me opkwam bij het schrijven van het voorwoord voor dit decembernummer. Maar nu ik er langer over nadenk was 2020 dat niet alleen maar. In tegendeel zelfs, op een bepaald gebied. Maar daar kom ik zo op.

Lees ook: Chantal Janzen: 'Ik wilde niet naar mezelf kijken in de spiegel'

Want dit jaar is helaas op heel veel gebieden wél verschrikkelijk en doodeng. Je ziet een virus niet, dat is denk ik het grootste probleem, en ook de reden waarom het zo lastig is om je aan de regels te houden. Het is een beetje zoals kleine kinderen redeneren: als ik jou niet zie, zie je mij ook niet. Maar dat is niet zo, want dit virus kan overal zijn. In een restaurant, in de rij van de kassa, in een theater, in de lift of in een vriendin die je zo ontzettend graag even stevig vast wil houden. Het is daarom ook niet zo raar dat we over dit bizarre jaar met z'n allen in de put zitten. Mensen verliezen hun geliefden, hun baan, hun sociale contacten en eigenlijk alles wat we leuk vinden aan het leven. Je hart breekt als je leest over eenzame ouderen, ondernemers die hun bedrijf naar de knoppen zien gaan en doodzieke mensen die op dit moment niet de behandelingen krijgen die ze nodig hebben.

Als het leven dan zo enorm tegenzit zoeken veel mensen, begrijpelijk, steun in wat dan ook. Waar de een hulp zoekt bij een van de duizenden spiksplinternieuwe coaches op Instagram, zoeken anderen dat in zaken die rationeel niet te verklaren zijn. Dat kan een geloof zijn, maar ook de spirituele sector barst op dit moment uit zijn voegen van de tips, vlogs, adviezen en producten die ervoor kunnen zorgen dat je je beter voelt. Zo kun je iemand tarotkaarten voor je laten leggen of je aura laten reinigen. Ik geloof in sommige dingen absoluut, maar daarnaast net zo goed in desinfecterende handgel.

Sommigen zeggen dat we het allemaal aan onszelf te danken hebben omdat we de natuur verpesten. Anderen hebben het over 'nog meer naastenliefde' en 'we moeten deze tijd juist gebruiken voor persoonlijke groei'. Er wordt gezegd dat we deze onrust kunnen oplossen door 'in onze kracht te gaan staan en te aarden'. Tja... Ik moet zeggen: het is soms best wel lastig aarden als er tijdens een lockdown de hele dag een miniatuur-Spiderman aan je been hangt en je voor de tiende keer in een week alle aangekoekte Play-Doh van de houten keukentafel aan het krabben bent. Volgens weer anderen zijn we gebaat bij 'een wonderlijk energiemengsel bestaande uit zonnebloemextract' waar je elke dag vijf minuten aan moet likken zodat je immuunsysteem versterkt wordt. Ach, als jij je ergens goed bij voelt en het jou helpt, moet je dat vooral doen. Waarom ik in het begin zei dat het voor mij op een bepaald gebied juist het tegendeel was van een 'kutjaar', is omdat ik erachter kwam dat op werkgebied sommige dingen me niet meer zo bezighouden als voorheen.

Lees ook: Chantal Janzen: 'Op date twee vroeg ik of Marco nog een kind wilde'

Resultaten, succes en prijzen, het is absoluut mooi, maar plezier hebben in wat je doet op je werk is toch echt het allerbelangrijkste. Je hoeft en kan niet altijd de beste te zijn. Of de meest succesvolle. Zolang je het thuis goed hebt, met je geliefde, je gezin, familie en vrienden, dat is waar het om draait in het leven. Ik deed tot dit jaar ook veel dingen die me niet echt beroerden. Die deed ik omdat die van mij verwacht werden. Maar dat is zo zonde van je tijd. Ik was zo intensief bezig met presteren, goeie kijkcijfers en meer meer meer doen. Dat knapte in mijn hoofd tijdens de eerste lockdown. Ik vond het vrij zijn heerlijk. En de prestatiedrang ineens volkomen belachelijk. Ik ben nu 41, ik wil over een jaar of vijftien niet nog steeds bezig zijn met deze stress en prestatiedruk. Dat zou ik echt sneu vinden. En het rare is, vanaf het moment dat ik dacht: dit ga ik zo niet meer doen, is er een rust in me gekomen die niemand me had kunnen bezorgen. Geen astroloog, geen handlezer, geen vriendin, geen moeder of therapeut. Ik moest het zelf ontdekken. En ik ga dat volhouden ook. Omdat ik dat wil. En áltijd hoop houden als het wat minder gaat. Het vooruitzicht van een heerlijke familievakantie als dat weer kan. Mijn ouders kunnen knuffelen, naast mijn vrienden op de bank zitten, prachtige programma's maken met zalen vol publiek, ontspannen uit eten gaan. Over een tijdje kan het weer. Beetje jammer dat niemand weet hoelang 'over een tijdje' exact is.

Maar er komt altijd een nieuwe ronde, en er komen altijd weer nieuwe kansen, hoe zwaar en moeilijk het op dit moment ook is. Maak voor nu nog maar het beste van deze laatste weken van 2020. Totdat het tegendeel bewezen is, gaan we 'gewoon' visualiseren dat 2021 een mooier en beter jaar wordt. Nieuwe ronde, nieuwe kansen!

Chantal

&C's decembernummer 'Nieuwe ronde, nieuwe kansen' ligt nu in de winkels. Je kunt het nummer ook hier bestellen.