Na de vakantie ga ik het anders aanpakken.

En nu écht. Dat zeg ik dan tegen mezelf, als ik op het strand al likkend aan een ijsje mijn dagelijkse leven overdenk. Want dat is wat je doet op vakantie, als je eenmaal ontspannen bent. De eerste dagen zit ik altijd nog in mijn normale, gehaaste ritme. Dan moet ik nog even afkicken van volledig volgeplande dagen met wekkers die om zes uur 's ochtends afgaan, op en neer gerace tussen school, opvang, televisiestudio en supermarkt, en uiteindelijk het hysterische tafereel dat koffers inpakken heet. Zodra je hebt gekocht wat je was vergeten in je al veel te volle koffers te proppen, alle kleding op de plaats van bestemming in een kast hebt gehangen, je jongste met een emmertje op het zand geparkeerd hebt en de oudsten zich met elkaar amuseren, begint eindelijk de vakantie. Het Grote Ontspannen, zoals dat wordt genoemd. Waarbij je je idealiter volledig wil focussen op helemaal niets doen en je je alleen maar druk wil maken over wat je wil eten 's avonds. Wat je niet wil, is denken aan werk, maar dat gebeurt toch. 

Lees ook: Chantal Janzen: 'Ik zal nooit voor dag en dauw gaan hardlopen'

Maar zonder de stress van het dagelijkse leven lijkt alles ineens toch veel helderder. Waarom open ik die mails niet gewoon op volgorde van prioriteit en verdeel ik de rest over allemaal efficiënte mapjes? Waarom las ik elke dag niet een uur in om alle binnengekomen boodschappen te checken in plaats van de hele dag naar mijn telefoon te grijpen als er een piepje klinkt, waarna ik totaal vergeten ben wat ik eigenlijk aan het doen was? Waarom maak ik geen praktische boodschappenlijst voor een hele week in plaats van me elke dag om vier uur af te vragen wat ik in vredesnaam moet gaan eten die avond en of ik überhaupt nog wel rijst in huis heb? Waarom leg ik mijn kleding niet de avond van tevoren klaar? Waarom maak ik niet gewoon tien minuten vrij om te mediteren, zodat ik me net zo ontspannen voel als op vakantie? 

Lees ook: Hilarisch: 3x gênante vakantieverhalen die jullie meemaakten

Anyway, dit is dus wat er in mijn hoofd gebeurt als ik op vakantie ben. Zodra je uit het vliegtuig stapt, de zon op je gezicht voelt en je die typische geur van de zomer opsnuift, lijk je ineens een beter beeld te hebben van hoe je je leven eigenlijk zou moeten leiden. Alleen jammer dat al die grootse plannen en goede voornemens meestal weer verdwijnen als je thuis bent. Dus wat ik me nu heb voorgenomen is dit: de volgende keer dat ik op vakantie ga, waag ik een poging om dit irritante stemmetje in mijn hoofd te negeren. Leuke plannen bedenken? Prima. Maar denken dat alles nog beter, zorgvuldiger en efficiënter moet? Nee. Dat wil ik niet meer. Het is helemaal niet leuk als je thuis bent en je concludeert dat al je zorgvuldig uitgedachte strategieën niet blijken te lukken. Dan is dat ontspannen gevoel weer heel vlug voorbij en baal je van je aanpak tot de volgende vakantie. Droom dus lekker weg op dat strand en maak het jezelf vooral niet zo moeilijk. Je doet het namelijk heel goed. Staar je ook niet blind op die andere perfecte moeder van school, die collega die altijd alles voor elkaar heeft, of die vriendin die het wél lukt om te mediteren en yogaën. Bij deze mensen lukken ook zoveel dingen níét en flikkeren alle ballen ook vaak genoeg in één klap omlaag. Dat jij dat niet meekrijgt, wil niet zeggen dat het niet gebeurt. Geloof me, we rommelen allemaal maar wat aan. En dat doen we hartstikke goed. Meestal. En voor nu: ONTSPAN. Fijne vakantie!

Chantal

&C's Zon, zee, zomerboek is nu te koop in &C Webshop en de winkels.