Echte vrienden kun je op één hand tellen.

Dat wordt in elk geval gezegd, maar in mijn geval is dat totaal niet zo. Ik heb echt twee handen nodig, anders doe ik een paar vrienden tekort. Natuurlijk zijn er vrienden die ik niet meer zie. Bijvoorbeeld omdat ze bij een bepaalde periode in mijn leven hoorden en ik het contact verloren ben. Zo deed ik op de middelbare school de vooropleiding van de balletacademie. Die is heel erg intensief, waardoor ik mijn klasgenootjes vaker zag dan mijn familie en we automatisch heel close werden. Nu denk ik meteen aan Wendy, Sandra, Ankie, Marieke, Suzanne, Michelle, Ilja en Rachel. Hen ben ik jammer genoeg uit het oog verloren. Hoe gaat het nu met jullie, jongens?

Andere vrienden blijven wel in je leven. Mijn beste vriendin Anne-Marie ken ik al vanaf mijn vijfde. We deelden toen al lief en leed, al bestond dat toentertijd niet uit bijzonder belangrijke zaken als ziektes, relaties en kinderen, maar uit klagen over het tijdstip waarop we naar bed moesten, waarom we die dure poppenwagen niet mochten, waarom niet twee Oilily-truien en later waarom we niet zo lang uit mochten als we wilden. Het voordeel als je elkaar al zo lang kent is dat je niks hoeft uit te leggen. Als ik haar bel, hoort ze al aan de manier waarop ik ‘hey’ zeg hoe het met me gaat. Soms baal ik weleens dat ze niet bij me om de hoek woont, maar aan de andere kant maakt dat niet uit. Ze is er. Of ze nou in Amsterdam woont of op de Zuidpool, de afstand verandert niks aan onze vriendschap. Ik ben trouwens blij dat Igone wél in de buurt woont, want ook al zijn we niet samen opgegroeid, in de zes jaar dat ik haar ken zijn we ontzettend close geworden en het is best fijn als je zomaar bij een goede vriendin kunt binnenwandelen.

Lees ook: Chantal Janzen: 'Ik negeerde oproepen van het bevolkingsonderzoek'

Hoewel ik dus best wat goeie vrienden heb, ben ik absoluut geen allemansvriend. Eigenlijk ben ik best gereserveerd en enorm gesteld op mijn privacy. Zo laat ik niet meteen iemand bij me over de vloer komen, dat is echt voorbehouden aan de mensen die dicht bij me staan. Dat Igone in ons huis zat toen wij op vakantie gingen (en Marco haar zelfs de auto toevertrouwde), zegt dus genoeg. Misschien klinkt dit raar voor jullie, omdat ik best open ben over de mensen om me heen en op Instagram veel van mezelf laat zien, maar het is zelfbescherming. Van huis uit is geleerd dat je helaas niet zomaar iedereen kunt vertrouwen. Toch zijn er zeker wel fijne vrienden die ik tijdens mijn werk heb leren kennen. Carlo, Femke en Leco zijn daar goede voorbeelden van.

Het enige nadeel van veel vrienden hebben, is dat het tijd kost.

Lees ook: Chantal Janzen: 'Soms schaam ik me voor mijn online shopgedrag'

En die heb ik niet altijd. Het blijft voor mij een continue bron van irritatie dat er maar 24 uren in een dag zitten. Mijn beste vriend Hein heeft me weleens een flinke reprimande gegeven omdat hij er helemaal klaar mee was dat we elkaar te weinig zagen. Hij zette me even goed op m’n nummer. Hij weet natuurlijk echt wel dat ik het druk heb, maar ik ben ook gewoon zijn vriendin, ongeacht mijn werk. En vrienden moeten er nu eenmaal voor elkaar zijn. Ik heb daar echt van geleerd. Tegenwoordig ben ik er beter in, denk ik, maar het blijft lastig. Ik wil heel graag een goede, attente vriendin zijn die tijd heeft om te luisteren en leuke dingen te doen samen. Aan de andere kant werk ik hard en word ik daar dolgelukkig van en in de krappe vrije tijd die ik heb wil ik ook een fantastische vrouw zijn voor Marco en een geweldige moeder die niet alleen in het weekend even een kinderkamer binnensluipt om nog snel een kusje te geven.

En zo blijft er minder tijd over voor andere dingen, ook al wil ik dat soms niet. Dat is dat spreekwoordelijke hooghouden van alle ballen, waar iedere vrouw (en ook man, trouwens) mee zit. Ik vertrouw er maar gewoon op dat mijn vrienden dat begrijpen, dat het soms niet altijd lukt, of dat die ballen weleens op de grond kletteren. Want ook dat is vriendschap. Janken bij de mensen die jou liefhebben wanneer het een keer flink tegenzit. Zolang ik ook regelmatig helemaal in mijn eentje in mijn joggingbroek, make-uploos, met ontploft haar en chocola op mijn bank kan zitten, zal ik jullie allerbeste vriendin zijn, jongens.

Chantal

Last chance to buy: alleen nog tot en met dinsdag ligt &C's maartnummer 'Vrienden voor het leven (of voor even)' in de winkels. Wil je geen &C meer missen en profiteren van leuke extra’s? Word dan hier abonnee.