Kerstborrels, nieuwjaarsrecepties, babyshowers, verjaardagen, huwelijken van vrienden, huwelijken van vrienden van mijn geliefde, verrassingsfeestjes, verkleedfeestjes, bedrijfsfeestjes, premières, verjaardagsfeestjes van kinderen van vrienden, verjaardagsfeestjes van kinderen van vrienden van je partner, recepties, een reünie, uitreikingen van prijzen voor dingen waar ik niks mee heb. Ik mis het zo erg dat ik bijna vergeet dat deze gelegenheden helemaal niet leuk zijn.

Wat nu voelt als verloren vrijheid voelde voor de crisis soms als een verplichte detentieperiode van een minimum aantal minuten zodat het niet asociaal was het feestje vroegtijdig te verlaten. In een vreemde huiskamer, tussen vreemde mensen. Vaak als gelegenheidsroker op het balkon.

Ik herinner me 'de koelkast staat daar, het is selfservice' waarna je in een vreemde keuken op zoek gaat naar een glas om je wijn in te schenken. De daaropvolgende 'oh, nee, deze glazen zijn niet voor vanavond' wanneer je er eindelijk eentje hebt gevonden en aan je mond zet.

Lees ook: Malou: 'Soms mis ik vreemde mensen die ongegeneerd te dichtbij komen'

Ik herinner me een gastvrouw die me aan een random persoon koppelt.

'Oh, jullie moeten echt even met elkaar praten want jullie komen allebei uit Heemstede!' – terwijl ik helemaal niet uit Heemstede kom.

'Ik kom uit Heemskerk.'

'Oh, is dat niet hetzelfde?'

'Nee.'

'Haha, ook toevallig, dat het zo op elkaar lijkt, nietwaar?'

Zucht. Nee, dat is niet toevallig. Het is niet toevallig dat er hier twee mensen zijn waarvan er eentje uit Heemskerk komt en eentje uit Heemstede. Die kans bestaat want zowel Heemskerk als Heemstede liggen op steenworp afstand van Amsterdam.

Ik hou van vreemden, begrijp me niet verkeerd. Op straat maak ik graag een praatje. Korte praatjes die weer worden afgebroken omdat je weg kunt lopen. Praatjes met mensen via instagram, waarbij je door twee keer op het tekstballonnetje te tikken een hartje geeft en het voor de ander duidelijk is dat je niks meer gaat zeggen. Ook houd ik stiekem van de avondklok. Bezoek ontvangen en precies weten wanneer je visite weer opdondert is een onderschat bezit. Het einde vooraf bepalen. Ik vind het fijn als dingen op een hoogtepunt en abrupt eindigen.

Lees ook: Malou: 'De auto komt met een noodgang mijn kant opgereden'

'Dus, Heemskerk. Is dat een mooie omgeving om te wonen?'

Zucht. Weet ik veel, ik woon al vijftien jaar ergens anders.

Dingen worden meer waard bij schaarste waardoor ik nu, na een jaar zonder sociale verplichtingen kan verlangen naar de aangetrouwde kant van de familie van een vage vriendin. Dit zal uiteindelijk vervliegen tot de normale gang van zaken. Zonde eigenlijk, want hoe fijn is het om iets te doen wat speciaal voelt?

'Dus je woont nu in Amsterdam, ik ook. Ook in West, toevallig!'

Zucht.

Dus, voor iedereen die zijn of haar verjaardag na de lockdown groots gaat vieren. Of de gender-party van de derde corona-baby echt nodig vindt. De halfjaarlijkse geboortedag van hun verse jongste telg van de familie een gelegenheid tot een feestje vindt.

Misschien kom ik niet.

Lees hier meer columns van Malou Holshuijsen.