Dagboek van een #nietzofitgirl: Sporten met cup E (zonder beha)
Tijdens het spinnen, bootcampen en yogaën gaat er nog weleens iets mis. Dat ingehouden scheetje weet tóch te ontsnappen of je slaat je buurvrouw een blauw oog. En dat acrobatische lesje klonk leuk, maar bleek in jouw geval een dodemansrit. Te gênant om op Instagram te plaatsen, maar niet om in ons Dagboek van een #nietzofitgirl te delen. 100% waargebeurd. Deze keer: Sandy doet een lesje BodyAttack met cup E. Zónder sportbeha.
Sandy (34): 'Ik ben bedeeld met twee vriendinnen in een cupmaat waar je bij de plastisch chirurg grof geld voor neer moet leggen. Dat is soms heel prettig. Als de chips op zijn en ik heb nog een beetje trek, dan weet ik bijvoorbeeld zeker dat ik voor wat laatste kruimels alleen maar naar beneden hoef te kijken. Soms is het ook wat minder prettig. Met name wanneer ik trappen af moet rennen om de trein te halen. Maar nog nooit heb ik ze zó vervloekt als tijdens een lesje BodyAttack.
Lees ook: Dagboek van een #nietzofitgirl #16: Jezelf een bloedneus yogaën
Ik was ietwat gehaast richting sportschool vertrokken en had at random wat spullen in mijn sporttas geknikkerd. Eenmaal in de kleedkamer constateerde ik dat ik drie sokken, twee leggings en één sporttopje bij me had, maar geen sportbeha. De beha die ik aanhad was gemaakt van een vrij delicate stof, waarin zweten honderd procent geen optie was. Maar goed, dat sporttopje was een strak exemplaar met een ingebouwd elastische band onder de buste - daar moest het mee lukken. Toch? Het was niet voor niets een sporttopje.
O boy, had ik dat even verkeerd ingeschat. Ik kan dit heel lastig omschrijven, maar je kent toch dat gevoel dat je hand in slaap is gevallen? Dan moet je je voorstellen dat allebei je armen in slaap zijn gevallen, en je als opdracht krijgt om snel rondjes te draaien, waardoor je armen wild om je lichaam heen slingeren. Als je dan stopt met draaien, slaan ze met driehonderd kilometer per uur tegen je lichaam aan, zonder dat je het gevoel hebt daar enige controle over uit te kunnen oefenen.
Lees ook: Dagboek van een #nietzofitgirl #15: Betrapt op roddelen
Dát gevoel dus. Maar dan met je borsten.
Een verslag van de les:
Oefening 1 - Jumping Lunges
We beginnen de les met Jumping Lunges. Ik realiseer me binnen vijf seconden dat ik een Hele Grote Fout heb gemaakt door sportbehaloos dit klasje in te gaan. Kan ik nog ontsnappen? Is het heel raar als ik alle springoefeningen oversla? Is er misschien duct tape in de buurt waarmee ik de boel op z’n plaats kan houden?
Oefening 7 - Jumping Jacks
Het hele concept van een Jumping Jack is natuurlijk dat je je armen op en neer beweegt terwijl je met je benen in-uit-in-uit springt. Vraag van de dag: is het nog een Jumping Jack als je tijdens het springen je armen gekruist voor je borsten houdt, in de hoop dat ze er niet af vallen? Wat mij betreft wel. Hoor.
Oefening 18 - Burpees
Hou op. Schei uit. Laat het stoppen. Ik wil naar huis. Als ik vanuit m’n push-up omhoog spring bevinden mijn borsten zich nog op ground level. Tegen de tijd dat ik weer met beide voeten op aarde land, slaan m’n borsten tegen m’n kin aan. Dit is voor niemand leuk. Of nou ja: blijkbaar wel voor de mannen die vanaf de loopband het leslokaal in kunnen kijken.
Kort samengevat: ga nooit sporten zonder sportbeha als je borsten groot genoeg zijn om er kruimels mee op te vangen. Het voelt echt veel prettiger om op de bank te blijven zitten en chips te eten.'