‘Aan de ene kant was het heel normaal om op de verjaardag van een van mijn oppaskinderen te zijn, maar tegelijkertijd voelde ik me opgelaten. Ik had al maanden een affaire met B., de vader van de kinderen. En nee, daar was ik niet trots op. Maar vanaf de eerste keer dat we elkaar zagen, was het vuurwerk. En hoewel we er allebei als leeuwen tegen vochten, was het onvermijdelijk dat we met elkaar in bed belandden. Nou ja, onzin, want je bent er altijd zelf bij, maar niets weerhield ons ervan om het – waar en wanneer we maar konden – als konijnen te doen. We hadden zelfs een keer seks op de vloer van de huiskamer terwijl zijn twee kinderen boven lagen te slapen. Volgens mij was ik gewoon stoned van lust, kan dat? Zijn vrouw was toen weliswaar met vriendinnen naar Ibiza, maar stel dat een van de kinderen ineens naast ons had gestaan voor een slokje water.

Lees ook: Luna (31): Ik had Lotte in de auto laten zitten.

Ik had niet de illusie dat ik de eerste was met wie B. vreemdging. Hij deed er een beetje vaag over, maar volgens mij hadden B. en zijn vrouw een soort overeenkomst. Ze hielden oprecht van elkaar en waren al meer dan vijftien jaar samen. Ik denk dat zij een oogje dichtkneep als hij het met iemand anders deed, en waarschijnlijk deed hij hetzelfde bij haar. Wist ze van ons? Ik dacht het niet. De keren dat hij en ik in één ruimte waren en er anderen bij waren, keurden we elkaar nauwelijks een blik waardig. Ze zou het ook niet bepaald op prijs stellen, dacht ik. Seks met de oppas is wel heel vreselijk, of je nou een oogje dichtknijpt of niet. Ik stopte het weg, maar ik was als de dood dat ze erachter zou komen. Het scheelde dat ik inmiddels niet meer op de kinderen paste.

B. was weggegaan bij het reclamebureau waar hij een hoge functie had, en was voor zichzelf begonnen. Hij had gevraagd of ik zijn secretaresse wilde worden. Ik was gestopt met mijn studie, hopte van horecabaantje naar oppasbaantje en wilde iets serieuzers. Ja dus. Het was de eerste keer in drie maanden dat ik weer in zijn huis was. De woonkeuken zat vol met vrienden en familieleden, hij was er nog niet. Ik kwam net uit de aangrenzende woonkamer waar ik even met de kinderen bezig was geweest. De vrouw des huizes stond aan het hoofd van de tafel en wenkte me. Toen ik naast haar stond, sloeg ze haar arm om me heen. Iedereen keek naar me en zweeg. ‘Kennen jullie Anne al?’ vroeg ze met een poeslieve glimlach. ‘Anne is niet alleen onze oppas, ze is ook B.’s…’

De ijzig stille seconden die volgden, leken wel een uur te duren. Ik probeerde niet te hyperventileren terwijl ze als in slow motion haar gezicht naar me toe draaide en me strak aankeek, nog steeds met die brede grijns. Ze knipperde niet. Ging ze me nou tegenover al haar dierbaren outen als het neukertje van haar man?

‘Secretaresse.’ Ze zei het opgewekt en haalde haar arm weg. Ik voelde me piepklein, en niet op mijn plaats in haar keuken. In haar leven. Ik schaamde me zoals ik me nog nooit geschaamd had, en besefte toen pas hoe slecht en goedkoop het was wat ik deed. Zonder daadwerkelijk iets te zeggen, had ze me keihard op mijn plek gezet. Zodra het niet heel opvallend meer was dat ik vluchtte, struikelde ik het huis uit. 

Ik vond het moeilijk, maar heb de affaire na die dag beëindigd. Met B. heb ik nog jaren gewerkt, maar daar is het sinds die tergend gênante middag altijd bij gebleven: werk.’