Lisa: 'In eerste instantie voelde ik er niet zo veel voor om mijn man foto’s te laten maken tijdens mijn bevalling. Ja, natuurlijk wilde ik wel die schattige clichéfoto met onze baby op mijn borst ná de bevalling, maar foto’s van mezelf met de benen wijd gespreid? Nee, dank je. De dag van de bevalling brak aan en na een aantal helse uren waarover ik niet in detail zal treden, zag onze dochter het levenslicht. Uitgeput, maar intens verliefd op ons kleine meisje lag ik uit te puffen. Ik schrok toen de verloskundige een enthousiaste kreet sloeg. 'Wat een fantastische placenta is dit!' riep ze verrukt. 'Zo mooi en gezond.' Ze stond erop dat we er een foto van zouden maken en voor ik het wist, had mijn man het bloederige ding al op de kiek gezet. Hoewel ik me niet veel kon voorstellen van een 'mooie' placenta, vond ik het wel best. Alsof ik überhaupt energie had om me daarmee bezig te houden, ik had alleen maar oog voor onze bloedmooie dochter.

Lees ook: Yara (46) verstopt haar vibrator voortaan wel ergens anders

Drie weken na de bevalling was ik nieuwsgierig geworden naar de foto's en keek ik ze terug op de iPhone van mijn man. De foto van de placenta kwam ook voorbij. Hoewel het best een apart gezicht was, zo’n rood glibberig ding, vond ik 'm er toch minder walgelijk uitzien dan gedacht. Puntje bij paaltje is het toch het huis waarin mijn kind al die tijd heeft gewoond. Ik wilde de foto naar mezelf sturen, maar dat bleek een hele opgave. Ik ben zelf al mijn halve leven trouw aan Samsung en kan absoluut niet met een iPhone overweg. Als gevolg daarvan appte ik de foto niet naar mezelf, maar naar een oude schoolvriend van mijn man. Hoe in godsnaam, vraag je je af? Ik heb werkelijk geen idee,  onze namen lijken totaal niet op elkaar. Waarschijnlijk stond hij boven aan zijn applijst. Veel tijd om over de oorzaak na te denken gunde ik mezelf niet, want ik had het te druk met bloed naar mijn wangen te laten stromen. Mijn ademhaling ging op standje paniek. Had ik dit echt gedaan? Ik had deze vent pas een paar keer ontmoet. Natuurlijk gebeurde dit alles toen de verwijderfunctie van WhatsApp nog niet bestond.

Lees ook: Pleunie (39) kon niet geloven wie de aso op de snelweg was

Als een malloot begon ik een 'Sorry, dit was niet voor jou bestemd'-appje te tikken. Hij reageerde met een casual 'Kan gebeuren, maakt niet uit,' maar voor mij maakte het wel degelijk uit. Het was etenstijd en ik zag die man al zitten achter zijn bordje nasi, kijkend naar mijn placenta. Arme ziel. Een paar dagen later kwam hij op kraamvisite. Ik zat nerveus met mijn dochter op schoot op de bank te wachten. Toen hij binnenkwam, schoten we tegelijkertijd in de lach. Hierdoor was het ijs snel gebroken en werden er zelfs grapjes over gemaakt. 'Beschuit met placenta, anyone?' Mijn opgetrokken schouders begonnen nét een beetje te zakken toen ik het hoofd van mijn dochter – op schoot bij onze gast – rood zag aanlopen. Dat kon maar één ding betekenen: stront aan de knikker. Ik nam haar snel over, maar het kwaad was al geschied. Hier was geen luier tegen bestand: dochterlief had zichzelf én onze gast volledig ondergekakt. Terwijl ik redde wat er te redden viel, smeerde mijn man nog een troostronde beschuitjes. Tja, soms heb je van die momenten dat het echt niet gênanter kan.'

Deze 'Ik schaam me kapot' staat in &C's februarinummer 'Zeg eens vagina'. Wil je geen &C meer missen en profiteren van leuke extra's? Word dan abonnee.