Tanja (44): ‘Mijn ex en ik staan gelukkig nog op redelijk goede voet met elkaar. We wonen nog geen kilometer bij elkaar vandaan en hebben elkaars huissleutel. Voor onze dochters van dertien en elf is het fijn dat er geen wrok is. Dat is bij sommige andere gescheiden stellen wel anders. Sinds we uit elkaar zijn, heb ik geen auto meer. Gelukkig kan ik af en toe de auto van mijn ex lenen. Zo ook die keer dat ik naar een housewarming van vrienden ging en hun een grote plant cadeau wilde doen.

Lees ook: Nipplegate: Fabiënne (26) flasht per ongeluk haar collega's

Mijn ex had net een nieuwe leasebak, vertelde hij toen ik zijn reservesleutel kwam ophalen. Een zwarte Opel. Op de dag van het feestje haalde ik een ficus bij het lokale tuincentrum. ‘Zet hem niet in direct zonlicht,’ zei de vriendelijke kassajuffrouw. ‘En het liefst lauw water geven.’ Ik knikte half, terwijl ik mijn pinpas door het apparaat haalde. ‘En één keer in de twee weken plantenvoeding!’ riep ze me nog na.

Onderweg naar huis bedacht ik me dat ik de plant beter meteen in de auto kon zetten, in plaats van hem eerst drie verdiepingen omhoog te tillen om hem een paar uur later weer naar beneden te slepen. Ik belde mijn ex en vroeg waar zijn auto geparkeerd stond. ‘Twee straten achter je huis, in die lange straat parallel aan het water,’ zei hij. Ik sjouwde de ficus de straat in en drukte een paar keer het knopje op zijn autosleutel in. Niks. Ik speurde de straat af en zag de gloednieuwe zwarte Opel staan. Dat moest ’m zijn. Ik opende de achterklep, propte de ficus diagonaal naar binnen en hoopte vurig dat-ie de rit van 120 kilometer zou overleven. 

De rest van de middag bracht ik door met het opruimen van rondslingerende puberbeha’s en make-up. Toen het tijd was om te vertrekken, stommelde ik naar beneden op mijn nieuwe hakken en liep ik richting de plek waar de auto geparkeerd stond. Althans, naar waar ik dácht dat hij geparkeerd stond, want de zwarte Opel schitterde door afwezigheid. What the fuck. 

Lees ook: Pijnlijk: Juliettes jaloerse ex steekt stokje voor haar datingplannen

Geïrriteerd belde ik mijn ex: ‘Wat heb je met de auto gedaan?’ Hij snapte niet wat ik bedoelde. ‘Ik heb de auto sinds gisteren niet aangeraakt,’ zei hij. ‘Hè?’ riep ik uit. ‘Hoe kan dat nou? Hij stond toch in die straat parallel aan het water?’ Het bleef even stil. ‘O, ik heb me vergist,’ zei hij. ‘Hij staat áán het water.’ Zonder iets te zeggen hing ik op. Ik liep vloekend de hoek om, naar het water. Daar stond zijn nieuwe Opel. Ik drukte op de sleutel en bliep, de auto ging open. Een wildvreemde was er dus met mijn ficus van veertig euro vandoor. Lekker dan. Ik vroeg me af wat die persoon gedacht moet hebben toen hij ineens een levensgrote plant in zijn achterbak aantrof. Ik hoopte maar dat-ie van ficussen houdt. En dat-ie de volgende keer zijn stomme auto afsluit. 

Ik croste richting het tuincentrum om snel een nieuwe plant te scoren. Ik greep de eerste de beste ficus en stiefelde op mijn hakken naar de kassa om verdorie wéér veertig euro af te rekenen. De kassajuffrouw van vanmiddag zat er nog en ik hoopte maar dat ze me niet zou herkennen. ‘Dag, u weer?’ zei ze vrolijk. ‘Nog zo eentje? Ze staan ook veel mooier in een set van twee, hè.’ Ik durfde haar niet te vertellen dat de vorige ficus gekidnapt was door mijn eigen stomme schuld. ‘Ja,’ zei ik. ‘Eén is ook maar zo alleen.’

Dit verhaal verscheen in de vorige editie van &C. Deze maand: Een volle blaas na het uitgaan en met je bezopen kop bij een vage bekende gaan plassen? Dat zorgt weleens voor lastige situaties. Ook een verhaal over een moment waarop je wel door de grond kon zakken? Mail het naar magazine@andcmedia.nl.