Esther (30): ‘Ik vond Marloes, de vriendin van mijn broer, drie keer niks. Hij had jaren gefladderd, zijn relaties duurden zelden langer dan drie maanden. Wat baalde ik dat het uitgerekend met deze vrouw wél lukte. Ik deed wel aardig tegen haar, want ik had geen zin in gedoe. Ik had een vriendin die al jaren bonje had met haar eigen zus, en dat zorgde voor heel veel stress. Die konden nooit samen worden uitgenodigd op bijvoorbeeld familiefeesten, wat weer logistiek gezeik en verdrietige ouders opleverde.

Lees ook: Floor: 'Ik liet een collega opdraaien voor mijn eigen fout'

Ik gedoogde haar dus, al had ik de eerste keer dat ik haar ontmoette al besloten dat ik haar stom vond. Dat was in een restaurant, waar we hadden afgesproken voor de verjaardag van mijn vader. Dat ze continu aan het woord was, vond ik nog niet eens het ergste. Dat konden ook zenuwen zijn: ze ontmoette ons immers allemaal voor het eerst. Maar toen ze heel terloops mijn broer corrigeerde toen hij biefstuk wilde bestellen, viel ik bijna van mijn stoel. ‘Je wilde minder vlees eten, weet je nog? Bestel maar lekker de zalm,’ zei ze tegen hem. En dat deed hij ook nog. Ik was meteen klaar met haar. Dit was er zo een die ervoor ging zorgen dat mijn broer binnen een halfjaar geen gluten meer at en hem ging verbieden zijn beste vrienden nog te zien.

In het jaar dat hij met haar samen was, zag ik hem veranderen in een slaafs watje. Ons contact was minder hecht geworden – zij kwam altijd mee als ik met mijn broer afsprak, en daar had ik geen zin in. Ik sprong dan ook een gat in de lucht toen ze ineens uit elkaar gingen. Ik hoorde van mijn moeder dat m’n broer was teruggegaan naar zijn eigen huis, wat hij goddank had aangehouden nadat hij bij Marloes was ingetrokken. De eerste keer dat ik hem aan de telefoon had nadat het mis was gegaan, ging hij niet heel erg in op de reden van de breuk. Dat zou wel komen als hij daar klaar voor was, dacht ik. Ik was allang blij dat ik de banden met mijn broer weer kon aanhalen.
Een dag of tien na dat telefoongesprek kwam hij bij me langs. Hij zag er vrolijk uit, het deed hem blijkbaar goed, het leven zonder haar. We stonden samen in de keuken, waar ik koffie maakte. Ik weet niet waarom ik ineens de noodzaak voelde om te doen wat ik deed. Het moest me gewoon van het hart na een jaar, denk ik. Ik hoorde mezelf ineens zeggen dat ik blij was dat het uit was met Marloes, en liep vervolgens helemaal leeg over haar. Dat ik haar een bazige kenau vond, en dat ze haar stempel op werkelijk alles drukte. Dat ik haar overheersend vond in gezelschap, en dat ik hem er niet leuker op vond geworden in zijn tijd met haar. Ik begon zelfs over haar stomme kleding. Ik ging zo los dat ik niet zag dat hij per seconde bleker werd.

Lees ook: 'Maakte je nou een foto van mij?' vroeg ze. Haar ogen spuwden vuur

Toen ik eindelijk klaar was, was m’n broer even stil. Hij haalde diep adem en zei dat hij juist kwam vertellen dat het weer goed was tussen hem en Marloes. Ik werd zo rood als een tomaat, en wist niet wat ik moest zeggen. Ik stamelde nog dat het misschien allemaal wel meeviel en ik een beetje overdreven had, maar het leed was al geleden. Hij dronk weliswaar zijn koffie op, maar de sfeer was rampzalig slecht, en hij ging meteen daarna weg. In de periode die volgde, bleef het ijzig en ongemakkelijk tussen ons. We zijn een jaar verder, en onlangs is het weer uitgegaan, naar het lijkt dit keer definitief. Maar no way dat ik ooit nog iets over Marloes zeg.’  

Ook een verhaal over het moment waarop je door de grond kon zakken? Mail het naar magazine@andcmedia.nl