Sexy Time: Barbies en baby's #6
Waargebeurde verhalen met een erotisch randje. Soms liefde, soms lust, maar altijd meeslepend.
Ik sta in de Hema, voor het schap met de rompertjes. Normaal gesproken kwam ik hier alleen bij hoge uitzondering, als ik op zoek was naar het zoveelste kraamcadeau. Ik aai over het zachte katoen en sla een lichtroze rompertje open. Nog altijd kan ik niet geloven dat ik zwanger ben, dat er een klein wezentje in mij groeit, wiens papa ver weg in een onbekende Deense stad woont.
Lees ook: Sexy Time: Barbies en baby's #5
De afgelopen weken droeg ik wijde T-shirts om mijn steeds groter groeiende borsten te verhullen. Mijn vriendinnen zag ik alleen wanneer het echt nodig was en eten deed ik strikt alleen, want alle maaltijden kwamen er met gemak weer uit. Pas bij de verloskundige kon ik voor het eerst eerlijk zijn. Ik huilde, met mijn gezicht in mijn handen, sprak over mijn wens, mijn twijfels en mijn impulsieve actie met het via luchtpost verzonden zaad. Ze luisterde, knikte met haar hoofd en zei, met een hand op mijn schouder: ‘Je mag nog van alles beslissen, ook als je dit niet wilt helpen wij je.’
Bij de eerste echo keek ik met grote ogen naar het scherm. Ik zag en hoorde een hartje kloppen in een volkomen geloofwaardig ritme. In de wachtkamer, na afloop, keek ik op mijn telefoon. Een nieuw bericht van mijn langdurige scharrel: ‘Yo, je bent toch niet verdwenen?’
In mijn cocon hield ik me schuil, die eerste weken vol misselijkheid en ongeloof. Alleen ’s nachts, wanneer ik alleen in bed lag, hield ik mijn handen op mijn buik. Wilde ik nu niet een man naast me hebben, die zijn hand weer op de mijne kon leggen? Waarmee ik samen kon fantaseren over de toekomst van onze liefdesbaby? Met die vragen viel ik in slaap en iedere morgen, bij het openen van de gordijnen, dacht ik vol goede moed: ik doe dit alleen, omdat ik dit alléén wil.
En zo gingen de dagen voorbij, waarin mijn kleine kindje ieder etmaal bijna in grootte verdubbelde en in ruim twaalf weken een volwaardig klein mensje werd.
Ik vouw het rompertje weer op en kijk op mijn telefoon. Shit, te laat. Op mijn fiets race ik naar het café verderop. Als ik naar binnen loop zie ik haar direct zitten, mijn bestie, met een hand op haar − inmiddels enorme − buik.
Ik gebaar haar te blijven zitten en buk voorover om haar een kus te geven. Ik leg mijn hand op haar buik. ‘Bijna?’ vraag ik. Ze neemt een slok van haar muntthee en vertelt honderduit over de aanstaande bevalling, de laatste loodjes, het verhoogde bed op klossen en de aanmelding bij de kinderopvang. Daarna vraagt ze: ‘En jij? Hoe staat het met al je mannen?’
Ik glimlach en kijk even naar beneden. Dan kijk ik haar aan en zeg: ‘Ik krijg een baby.’ Met een klap zet ze haar kopje terug op de tafel. ‘Wat?!’ vraagt ze, zichtbaar aangedaan. ‘Van wie, ken ik hem?’
Lees ook: Sexy Time: Barbies en baby's #4
Dan, als een leeglopende ballon, vertel ik het hele verhaal. Van de 18-jarige jongen en de confronterende lijst met mannen in mijn telefoon, tot mijn plotselinge verlangen naar een kind en de ongelofelijk impulsieve actie met het donorzaad. Af en toe roept ze ‘niet!’ of ‘Jezus’ en tenslotte vraagt ze: ‘En nu, hoe ver ben je?’
Ik leg mijn hand op mijn buik, duw mijn tieten een beetje naar voren en zeg: ’Zestien weken.’ Ze slaat haar hand voor haar mond, begint te lachen en gebaart me haar vast te houden. ‘Godsamme,’ zegt ze in mijn oor, ‘ik kan het niet geloven.’
Als haar kindje een week later blakend van gezondheid wordt geboren, ga ik op mijn eerste oprecht geïnteresseerde kraambezoek. Ik aai met mijn vingers over de zachte haartjes op haar hoofdje en snuif de zoetige babygeur op.
Nog altijd kan ik me niets voorstellen bij het kleine wezentje in mijn eigen buik. Ook niet als mijn buik groter en groter groeit. Pas op de dag dat mijn meisje wordt geboren, is het duidelijk. Ik ben mama, van een heel klein wezentje. Ik geef haar de naam Mia, die in het Deens betekent: mijn kleine.
Vier seizoenen later kijk ik naar mijn dochter en de dochter van mijn vriendin. Samen zitten ze in de zandbak, de schepjes vliegen in het rond, af en toe krabt de één de ander. Maar op een kleine vete na, speelden ze bovenal nog lang en gelukkig.
Meer sexy verhalen lees je hier.
