Deel 1: The big boss
Waargebeurde verhalen met een erotisch randje. Soms liefde, soms lust, maar altijd meeslepend.
Meestal zie ik alleen het bovenste randje van zijn voorhoofd, dat boven de rand van zijn computer uitkomt. Zodra hij ’s ochtends - al bellend - het kantoor binnenkomt, loopt hij in één rechte lijn langs alle bureaus, duwt met zijn schouder de deur van zijn kantoor open, zet zijn aktetas naast zijn bureau en ploft in zijn stoel. Dan, als ware het een ritueel, knoopt hij zijn jasje open, legt zijn banaan links boven zijn toetsenbord en seint naar de stagiair, voor een latte macchiato.
Lees ook: 'Vanuit mijn ooghoek zag ik mijn schoonmoeder in haar helblauwe jack wegrennen uit onze tuin'
Door het geïsoleerde glas van zijn kantoor klinkt zijn stem gedempt, alleen zijn lach is goed hoorbaar. Een enkele keer ben ik er binnen geweest - godzijdank op momenten dat hij er zelf niet was. Het rook er naar nieuwe vloerbedekking en schoensmeer. Tijdens vergaderingen is hij kil, afstandelijk en autoritair. Het schijnt dat hij een vrouw en twee kinderen heeft, maar niemand zal het kunnen beamen, want hij laat nooit iets over zichzelf los. Alleen tijdens de jaarlijkse kerstborrel voegt hij zich onder ons in de kantine.
Ik ken hem niet anders dan als een arrogante, zelfgenoegzame baas. Een lul. Het is dat ik weet dat ik door deze baan kan komen waar ik ooit wil zijn, maar het kost me soms moeite om iedere dag urenlang onderdeel te zijn van dit hoogst onpersoonlijke schouwspel, waar ik stilzwijgend aan meewerk.
Het is een doodgewone dinsdagochtend, als ik weer eens vanachter mijn computer naar zijn kantoor staar. Ik zie hoe zijn donkerblonde haar, altijd netjes naar achter gekamd, flink in het vet, oplicht in het zonlicht. Met zijn voet tikt hij zachtjes op de grond. Plotseling buigt hij achter zijn computer naar de grond, waar zijn aktetas staat. Ik schrik en verschuil mijn gezicht direct achter mijn computer. Maar als ik enkele seconden later mijn nieuwsgierigheid niet kan bedwingen en achter mijn computer vandaan weer naar zijn kantoor staar, zie ik niet het vertrouwde stuk voorhoofd wat ik doorgaans van hem zie, maar kijk ik recht in zijn doordringende, blauwe ogen.
Mijn sociale systeem schakelt in deze onverwachte situatie direct uit. Ik kan knikken of lachen, maar mijn blik blijft genageld aan de zijne, alsof ik bevroren ben in de tijd. Pas als ik mijn collega naast me hoor kuchen, kijk ik weg. Achter mijn computer zoek ik verkoeling. Ik doe alsof ik lees, maar ondertussen kraken mijn hersenen.
Godsamme, ik schaam me dood voor deze achterlijke actie. Als ik na de lunch achter mijn bureau ga zitten, zie ik dat ik twee nieuwe meldingen heb. Ik klik op mijn agenda en zie een nieuw verzoek: functioneringsgesprek, woensdag 12.30 uur. Ik knipper even met mijn ogen. Wat krijgen we nou? Is het toeval dat dit nu komt? Dat ik hem opviel en hij nu ineens weer weet wie ik ben, maar niet hoe ik functioneer?
Ik sta op en loop, op een drafje, naar de wc. Ik ga op de deksel van de pot zitten en leg mijn hoofd in mijn handen. Dan blaas ik uit, en adem diep in. Van de gedachte alleen al om met hém in dat kantoor te zijn, krijg ik het Spaans benauwd. In de spiegel kijk ik enkele seconden naar mezelf. Ik zie de angst in mijn eigen ogen, maar besluit: ik ben een grote meid, dit kan ik best…
Wordt vervolgd.
Meer sexy verhalen lees je hier.
