Sexy Time: De hete chef #2
Leila is alles behalve een keukenprinses. Daar wil ze verandering in brengen. Hoe? Met een kookcursus. Het kiezen van de keuken was een flink karwei. Tot ze de chef van de workshop voor de Caribische keuken zag.
Ik draai nog een beetje na van het rondzwieren, pluk mijn trui van de grond en loop verstrooid richting een hoge tafel waar ik mijn naamkaartje zie staan. Mijn bloeddruk stijgt de pan uit en ik ben nog niet begonnen of ik heb mijn kookpunt al bereikt. Het is hier dan ook echt bloedheet en straks als al het kokkerellen gaat beginnen zal het er niet minder op worden.
‘Hi partner. My name is Pascale.’
Ik draai me om naar links en zie een bleek koppie met bruine wilde haren me ietwat schuchter doch charmant aankijken. Ik schud de man de hand die hij vervolgens zachtjes aanpakt om er een handkus op te drukken. Zijn lippen voelen zacht en vochtig en zijn zo rood dat het bijna lijkt alsof er lippenstift op zit. Ik voel me overrompeld door zijn hoffelijke gebaar als ook door het aanbod aan mooie mannen dat me ineens voorgeschoteld wordt hier. Fuck alle datingapps, dit is het nieuwe daten!
Lees ook: Sexy Time: De hete chef #1
‘Hi, my name is Leila.’
‘Ah oui, I know. I just heard it.’
Wat is dit voor hemelse cursus! De man naast me is overduidelijk Frans en niet te doen zo appetijtelijk. Gelukkig is daar Saskia om me wakker te schudden uit mijn dagdroom aan acht weken lang me tegoed doen aan stomend geflirt.
‘Zo, William, we zijn compleet. Het lijkt me het beste dat eerst alle cursisten zich stuk voor stuk voorstellen en dan kunnen we beginnen.’
‘Nee, nee, dat is allemaal onzin Sas. We zullen elkaar leren kennen middels het koken. Je persoonlijkheid zal doorschemeren door je gerechten heen. Ik kan jullie allemaal verzekeren dat zelfs als je je geheel houdt aan het recept, jouw gerecht altijd zijn eigen karakteristieke smaak zal krijgen. Ik hoef niet te weten wat je doet en wat je hier zoekt etcetera, alles wat er over je valt te weten zit in je eten. Ik zal jullie allemaal uiteindelijk proeven.’
Bij het uitspreken van de laatste zin kijkt Willy me strak aan. Het ligt er wel erg dik bovenop dat ie bezig is met een versierpoging. Het kan niet anders dan dat de man een rasechte flirt is, die lekkere hapjes uitzoekt in al zijn klasjes. Ik kijk dan ook even rond en zie alleen maar mooie mensen. Zou het zijn dat ook de chef een voorselectie heeft gemaakt voor zijn kandidaten? Zou me niks verbazen.
Mijn Franse kookgenoot wrijft mompelend in zichzelf in zijn aanzienlijk grote handen.
‘Alors, let’s go. Daar gaan we.’
‘Ah, so you speak Dutch?’
‘Ja, oui oui, I understand almost everything, maareh ik nog niet goed spreken.’
Wat is het toch met die Fransen die alles wat ze doen zo poëtisch en sexy maken?
Nadat Willy alle kookbenodigdheden amicaal heeft doorgelopen gaan we door aan ons beginnersrecept: de Caribische pasteitjes.
Stap voor stap loopt hij met zijn zwoele stem de stappen te door. Waar ben ik aan begonnen? Alles wat de man uitlegt klinkt te simpel voor woorden, maar na iedere zin vergeet ik meteen wat nu precies de bedoeling is. Ik kijk naar de vellen bladerdeeg, de zoete aardappel, het vlees en de kruiden en krijg weer een opvlieger.
‘You okay? I help you, no worries.’
‘Wie hou ik nou voor de gek? Ik kan niet koken. Dit wordt een ramp.’
‘No, no, we are together. A team. Alors, Leila. You start cut the potatoes, I do the herbs.’
Mijn held begint geconcentreerd het vlees te kruiden en zijn haren vallen weer nonchalant naar voren over zijn voorhoofd. Hij is Frans en heeft ook duidelijk een Arabische achtergrond aan zijn gelaatstrekken te zien. Wat de Franse vrouwen hebben met hun kledingstijl, het befaamde Je ne sais quoi, dat dragen de Franse mannen in hun oogopslag. Een angstvrije blik, vol bravoure en overtuiging dat ze alles aankunnen. Het is zo verdomde sexy dat ik mijn onzekerheid achter me laat en als door een magneet aangetrokken dichterbij Pascale ga staan.
‘Leila, kom je even naar voren.’
Ik schrik me kapot en zie hoe Willy me naar zich toe gebaart.
Fuck, dit wil ik niet, ik wil niet voor de klas. Mijn grootste nachtmerrie op de middelbare was het moment dat de leraar me naar voren riep voor een korte overhoring. Dit voelt precies zo. Ik ben weer het onzekere guppie dat voor een volle klas zo meteen geheel af gaat. Ik strompel naar hem toe, hij gaat iets te dicht achter me staan en fluistert:
‘Ik ben je partner voor vandaag, kom, laat maar zien wat je kan.’
Ik duw mijn beide handen in de kom en begin de ingrediënten te kneden. Het voelt gekkig, koud, stevig en vreemd genoeg toch een soort van lekker.
Wordt vervolgd
