een nacht met Jezus
De waargebeurde, opwindende belevenissen van een hunkerende single. Continu op zoek naar de grens tussen liefde en lust.
Ik heb een date. En voordat deze date heeft plaatsgevonden, is het al volledig uit de klauwen gelopen. Dat komt allemaal door mijn fantasierijke geest, die vanaf de bank nogal eens hunkert om totaal uit elkaar getrokken te worden. Veel weet ik niet van deze man, behalve dat hij zich begeeft op een online date-planeet. Dezelfde date-planeet als de mijne. Vrijdag in de kroeg word ik door mijn vriendinnen aangemoedigd om deze man een bezoekje te brengen. Uiteraard slaat de twijfel toe. Wat als ik nooit meer uit dat huis kom? Toch app ik hem en niet veel later fiets ik onder het stille applaus van mijn vriendinnen door de regen naar hem toe. Mijn wijsvinger raakt het knopje van de bel naast het bordje met zijn naam. Hij bestaat. De deur zoemt open en traag loop ik het huis binnen. Bij de derde trede van de trap slaat de twijfel toe en wens ik dat iedere stap me een minuut terug in de tijd brengt. Helaas, op de tweede verdieping staat er een deur open en voordat ik het weet geef ik de deur een zetje.
Daar staat hij. Hij is knap, lang en heeft een baard. Twee lichte ogen kijken me vriendelijk en vragend aan. ‘Wil je thee?’ Godzijdank, ik ga gewoon een kopje thee drinken met deze man. We praten. Over al datgene dat van ons de beste versie maakt. Hij is lang, zijn armen lijken sterk. Deze man is een kruising tussen Elvis en Jezus Christus, de jackpot. Hoewel ik drie minuten fietsen bij hem vandaan woon, blijf ik slapen. Zomaar. Hij trekt mij tegen zich aan, stevig en lief. En daar liggen we dan. Twee vreemden onder een donzen dekbed. Heel even overweeg ik om te gaan slapen. Het kan toch verdomme niet waar zijn dat ik hier een maagdelijke nacht doorbreng in de armen van Jezus Christus?
Terwijl ik alle mogelijke opties in mijn hoofd doorneem om hier wat spannends van te maken, pak ik zijn hand. Ik onderzoek zijn vingers. Wanneer ik zijn pols raak, duwt hij zijn lichaam hard tegen mij aan. Ha, iemand is hier nog lang niet aan het slapen. Op het ritme dat alleen wij kennen, duwt hij zijn lichaam tegen mijn billen. Ik draai mij om en kus hem op zijn mond, verborgen achter die haren, waar zijn lippen voller zijn dan ik dacht. Hij kust zacht, lief en zonder haast. Zijn tong raakt de mijne. Zacht, weer. Zijn handen zijn overal. In mijn nek, langs mijn zij, omlaag, mijn benen. Hij kust me steviger, likt mijn lippen. Elvis weet hoe het moet. We vrijen de lakens aan stukken. Alsof we al jaren zo liggen, vallen we samen in slaap. Onder de sterren van de stad, die deze nogal sletterige samenkomst een beetje verzachten met de romantiek van het heelal.
