Deel 2: Single bells
De waargebeurde, opwindende belevenissen van een hunkerende single. Continu op zoek naar de grens tussen liefde en lust.
Ik ren als een gek door mijn huis. Waar is mijn telefoon verdomme gebleven? Stijf houd ik mijn vingers gespreid - m’n nagellak moet nog drogen - terwijl ik tussen mijn handpalmen hoopjes kleren verplaats. Over tien minuten moet ik buiten bij mijn taxi staan, op weg naar het eerste kerstdiner.
Al achtenveertig uur heb ik geen bericht terug op mijn simpele en acceptabele bericht aan Thomas, de heilige Thomas. De man, die ik wens voor kerst en de lijfelijkheid waarnaar ik stiekem al jaren verlang. Maar nee, al geloof ik nog zo heilig in de Kerstman en het bestaan van God, mijn wensen worden niet gehoord.
Net als ik het wil opgeven, zie ik mijn telefoon onder een stapeltje kranten liggen. Ik stop ‘m snel in mijn clutch. Met engelengeduld trek ik mijn jas aan, zodanig dat mijn nagels de mouwen niet raken. Ik hoor mijn telefoon trillen en kijk uit het raam, de taxi staat voor. Ik gris mijn sleutels van de plank en trek de deur achter me dicht. ‘De Wittenkade,’ zeg ik tegen de - niet spraakzame - chauffeur, die zuinig knikt. Toch zal hij vast een goed humeur hebben want door zijn auto galmt All I want for Christmas.
Enkele minuten later zwaai ik de deur van het appartement van mijn vrienden open. ‘Merry Christmas!’ roep ik met mijn armen wijd richting de tafel. En terwijl ik iedereen gedag kus, blijf ik even hangen bij baby Evi, de vier weken oude dochter van mijn beste vriendin. Ik kriebel over haar zachte buikje. Wat moet het toch heerlijk zijn, een liefdesbaby. Tijd om erover na te denken heb ik niet, want terwijl ik een glas GT in mijn handen geduwd krijg, worden de eerste gerechten aangekondigd.
De avond loopt precies zoals ik in mijn hoofd had bedacht: de kaarsjes, het zacht gesmoorde vlees, Frank Sinatra op de achtergrond en schaterlachende mensen met mooie jurken en witte hemden, die steeds een knoopje losser gaan naarmate de avond vordert. We praten over mislukte vakanties, zware bevallingen en financiële meevallers.
Soms kijk ik stiekem naar Frank. De man met wie ik jaren geleden een relatie had, waarvan ik wist dat het nooit langer dan drie seizoenen zou duren. We zwommen een zomer samen naakt in de Amstel, dronken in de herfst ’s tot avonds laat port en toen het winter werd, lagen we dagenlang samen in bed met series en popcorn. Zijn huiselijkheid werd mij al snel te veel. Nu is hij al jarenlang met een van mijn beste vriendinnen, die hem troostte toen ik hem dumpte voor een avontuurlijker exemplaar. Ben ik dom geweest? Had ik niet eerder mijn schaapjes op het droge moeten hebben?
Veel tijd om me af te vragen hoe het leven met Frankie boy was geweest heb ik niet, want mijn gedachten worden ruw verstoord. ‘En jij dan, Eem?’ Vragend kijk ik naar de overkant van de tafel. ‘Wil jij geen baby’s?’ Een moment is het oorverdovend stil. Ik voel hoe de gehele kersttafel plotseling betrokken is bij het antwoord op deze triviale vraag. Dan verbreek ik de stilte met ‘nee joh, doe niet zo gek.’ Gelukkig gaat het gesprek snel over het ouderschap en de onmogelijkheid van het combineren van een kind met een goed seksleven. Ik blijf lachen en praten, maar van binnen voel ik tranen. Het lukt me om tussen twee gangen weg te sneaken. Op de wc kijk ik in de spiegel. De eerste rimpels zijn godsamme al zichtbaar. Die ogen lijken nog heel wat, maar zonder m’n eyeliner is het al snel een overspannen kop. Ik moet maar eens gaan oppassen, want als ik überhaupt nog een kind wil dan moet ik...
Ik gris mijn telefoon uit mijn clutch, terwijl ik op de wc-bril ga zitten. Een nieuw bericht. Als ik erop klik, maakt mijn hart een sprongetje. Antwoord van de heilige Thomas. ‘Dat is lang geleden! Net terug uit Australië, nu bij familie voor kerst. What’s up?’
OMG, OMG, OMG. Zijn mijn gebeden verhoord? Is dit hoe de Kerstman zich, na jarenlang wachten op niet vervulde verlanglijstjes, toch nog manifesteert in de vorm van dit gelukzalige moment op een wc-pot? Zonder twijfel stuur ik terug: ‘Zie ik je straks bij de nachtmis op het Spui?’ Ik stift mijn lippen, trek mijn jurkje recht en neem weer plaats aan de kersttafel. Mijn telefoon stop ik onder de rand van mijn rokje, klem tegen mijn been. Mijn glas schenk ik vol en met nieuwe moed schaterlach ik mee over tafel.
Wordt vervolgd…
Lees hier deel 1 van Single Bells
Meer sexy verhalen lees je hier.
