Sexy Time: De écht leuke man #1
Haar eerste grote crush in groep zeven wees haar faliekant af met de boodschap: ‘Je bent te dik’. Sindsdien is ze bang voor de écht leuke man, want daar is ze vast niet mooi genoeg voor. Of heeft ze het al die tijd helemaal mis?
Vroeger was ik een vrolijk, dik kind. Ik merkte vrij weinig van mijn zwaarlijvigheid, totdat ik in groep 6 verliefd werd op Bruno, de leukste jongen van de klas. Hij maakte grappen waar zijn vriendjes hard om moesten lachen en met zijn kleine racefietsje scheurde hij over het schoolplein. Stoer. Met mijn twee beste vriendinnen giechelde ik om zijn wildejongenscapriolen, maar hem aanspreken, dat durfde ik niet. Toch bleef ik naar hem kijken en voelde ik mijn wangen gloeien als ik naast hem in de rij stond bij gym.
Lees ook: Sexy Time: De tantraman #1
De dag voor de zomervakantie schraapte ik al mijn moed bij elkaar en schreef hem: ‘Ik vind je lief. Verkering? X’. Alsof het gisteren was, voel ik nog hoe ik de punt van mijn potlood in het papier drukte, en hoe ik geconcentreerd de letters zo mooi mogelijk probeerde op te schrijven. En hoe ik daarna het briefje zorgvuldig opvouwde en het op een onbewaakt moment in zijn laatje stopte.
Tijdens de pauze durfde ik niet in de buurt van het klimrek te komen. Stel je voor dat Bruno me zou zien. Toen ik aan het einde van de schooldag een papiertje op mijn tafeltje vond, vouwde ik het vol verwachting open. Terwijl de juf klassikaal de tafel van 6 doornam, las ik zijn antwoord in grote, schreeuwende blokletters geschreven: ‘JE BENT TE DIK’.
Dat was het einde van mijn onbezorgde jeugd. Thuis keek ik voor het eerst écht in de spiegel, en zag ik inderdaad een dik meisje staan. Dikke armen, bolle wangen, mollige benen. De rest van de zomer, op de camping in Frankrijk, speelde ik het liefst met mijn barbies in de tent. Bij het zwembad hield ik mijn kleren aan. Ik voelde me dik, lelijk en een kansloze stakker.
Ik ruik de muffe lucht van opgedroogd zweet en rubber. Ik voel hoe mijn benen beginnen te trillen. ‘Kom op, nog even doorzetten,’ moedig ik mezelf aan. In de spiegels van de sportschool zie ik een meisje met een knalrood hoofd over het stuur van haar crosstrainer hangen. Dikke armen, stevige benen, een knap gezicht. Ik zou willen dat ik het niet was. Sinds de pijnlijke boodschap van Bruno, viel ik al verschillende keren tientallen kilo’s af. Tevergeefs; mijn lichaam lijkt voorgeprogrammeerd om altijd stevig te blijven.
Lees ook: Sexy Time: De zolder #1
Desalniettemin doe ik mijn best in de sportschool, maar toegegeven: bij verjaardagen en in het weekend laat ik me gaan. Ik heb min of meer geaccepteerd dat dit is wie ik ben. Dat dit mijn lijf is. Maar mijn lichaam delen met een man, dat kost me nog altijd de grootste moeite. Nog altijd ben ik bang voor een nieuwe ‘Bruno’, die me ter plekke executeert vanwege mijn iets te welvarende lijf. Daarom koos ik tot nu toe altijd de kneuzen. De mannen waarvan ik zeker wist dat ze me wilden, zodat ik maar niet afgewezen zou worden. Maar écht leuke mannen? Nee. De echt leuke blijven op een afstand. Het liefst voor altijd.
Wordt vervolgd.
Meer sexy verhalen lees je hier.
