'Ik ben een zeer gevoelige jongen. Als ik een kamer binnenloop, kan ik alle spanningen voelen. Dan weet ik precies wie er ruzie hebben, waarom ze ruzie hebben en of het ooit nog goedkomt. Soms ruik ik de spanningen. Heel soms. Als een drugshond kan ik dan de ergernissen en de verdeeldheid opsnuiven. Ik kan dit al mijn hele leven.

'Hij praat niet veel, maar hij voelt alles,' zei de dokter een keer tegen mijn moeder. Als ik een tram binnenstap en iemand aan me vraagt hoe het gaat, sla ik dicht, maar als niemand iets vraagt, kan ik voelen hoe het met alle tweeënzeventig mensen in de tram gaat. Het is een superkracht, maar niet eentje waar ik de wereld mee zou kunnen redden. 

Lees ook: James Worthy: 'Het was een spannende periode vol onhaalbare beloftes'

'Ik kan er echt niet meer tegen. Jij voelt alles. Het is net alsof je voelsprieten op je hart hebt zitten,' zei een ex een keer tegen me, voordat ze met twee koffers de deur uit liep. Noem het intuïtie. Voelen zonder nadenken. Ik wist namelijk al een dag voordat ze me verliet, dat ze me zou verlaten, dus ik was degene die haar koffers had gepakt.

Maar het gekke is dat mijn gave niet lijkt te werken bij mijn vrouw. Mijn voelsprieten veranderen in grassprieten als ik probeer te voelen wat mijn vrouw voelt. Vanochtend deed ze kortaf en ik wist niet waarom. Dus schakelde ik mijn voelsprieten in en hoopte ik op enige vorm van opheldering, maar zoals altijd bleef ik onwetend achter. Ik vroeg dingen aan haar, maar ze leek niet meer in woorden of zinnen te kunnen antwoorden. Al haar antwoorden bestonden uit obscuur gegrom en ritmische wegwerpgebaren.

'Hebben we ruzie?' vroeg ik. Haar schouders en wenkbrauwen schoten tegelijkertijd omhoog.

'Oké, dus we hebben ruzie en ik weet niet waarom. Weet je hoe lastig dat is? Hoe kan ik boos worden als ik niet weet waarom jij boos bent? Heb ik iets verkeerds gezegd?' vroeg ik. Ze schudde met haar hoofd en danste plagerig naar de andere kant van de huiskamer.

Lees ook: James Worthy: 'Ze zei dat ik voor haar moest vechten'

'Dit pik ik niet. Je kunt niet zomaar van een ruzie wegdansen. Sommige situaties zijn simpelweg onuitdansbaar. Ik wil weten waarom je boos bent. Heb ik weer overal een grap van gemaakt? Dat vind je niet fijn, toch? Maar dat is hoe ik ben. Ik maak grappen van problemen. Trek een crisis clownsschoenen aan en alles lijkt opeens minder erg. Begrijp je?'

En toen zag ik ze zitten. De draadloze oordopjes in haar oren. Ik liep naar haar toe en knuffelde haar plat. Ze rook zo lekker dat ze mijn voelsprieten liet krullen.

'Wat is er, schat?' vroeg ze. 'Ik dacht dat we ruzie hadden.'

'We hebben geen ruzie.'

'Dat wist ik natuurlijk. Je kent mij. Ik voelde aan alles dat we geen ruzie hadden,' zei ik.

Als een drugshond met de staart tussen de benen ruimde ik de vaatwasser uit.'

Deze column staat in het maartnummer van &C 'Ik wist het'. Dit nummer is vanaf woensdag 9 februari te koop in de winkels en in &C Webshop. En lees hier meer columns van James.