James Worthy: 'Mijn achterhoofd is net een jeep zonder reservewiel'
James Worthy (40) is schrijver, journalist en columnist. Hij zette zijn eerste stappen bij jongerentijdschrift Break-Out!. Daarnaast schreef hij een hoop boeken, waarvan In de buik van de wolf de meest recente is. James woont met Artie en James (de zevende) in Amsterdam. Zijn columns lees je elke maand in &C Magazine.
Mijn vrouw en ik zitten op de bank. Zij is op haar telefoon naar foto's aan het kijken die ze vandaag heeft gemaakt en ik kijk naar een film op de televisie.
'Wat vind je van deze foto? Je staat er leuk op,' zegt mijn vrouw.
Lees ook: James Worthy: 'Welcome on board flight SEX6969 to Orgasmville, Ohio'
Ik kijk naar de foto en trek een moeilijk gezicht. Het is eigenlijk best makkelijk om een moeilijk gezicht te trekken.
'Serieus? Hoe vaak moet ik nog zeggen dat je alleen foto's van mijn voorkant mag maken? Ik wil dat kruintje niet zien. Dat weet je. Ik vind het prima dat ik kaal word, maar ik hoef het niet te zien, weet je wel?'
'Je bent helemaal niet kaal.'
'Schat, je ziet toch weleens van die oude jeeps rijden? En op de achterkant van zo'n jeep zit een reservewiel gemonteerd, toch? Weet je hoe de achterkant van zo'n jeep eruitziet zonder reservewiel?'
'Als jouw achterhoofd?'
'Als mijn achterhoofd, inderdaad.'
'Vergeet niet dat je al veertig bent, hè? Je ziet er echt goed uit voor een man van veertig.'
'Hartstikke bedankt, Jacques d'Ancona.'
'Nee, maar, je begrijpt wat ik bedoel. Bijna de helft van jouw vriendengroep heeft een haartransplantatie ondergaan. Jij bent nog echt. Authentiek. Jij en jouw aftakeling kunnen prima samen door één deur. En deze foto dan? Vind je deze wat?' vraagt mijn vrouw.
'Nee, want ook op deze foto is mijn kannibalistische kruin te zien. Weet je wat het is, lief? Ik ben niet bang voor rimpels en ik ben ook niet bang voor grijze haren. Ouder worden, ik vind het heerlijk. De berusting en de aftakeling. En de berusting in de aftakeling. Alles takelt af, behalve de berusting.'
'Maar je ziet het echt niet, hoor. Het valt niet op, laat ik het zo zeggen.'
'Kom eens achter me zitten en kijk naar mijn achterhoofd. Wat zie je?' vraag ik, terwijl ik op de grond voor de bank ga zitten.
'Ik zie gewoon wat huid. Een soort voetstapje in het zand. Of nee, het is alsof iemand een hap uit je achterhoofd heeft genomen. Een heel klein hapje.'
'Dus een of ander haarverorberend wezen heeft eventjes geen honger meer dankzij mij?' vraag ik.
'Ja, zo moet je het bekijken. Je wordt kaal, omdat je levens redt. En deze foto? Dit is mijn favoriet, denk ik.'
Lees ook: James Worthy: 'Ooit deden we er alles aan om niet volwassen te worden'
Ik ga weer naast haar zitten en kijk naar de foto op haar scherm. Het is een zwart-witfoto. Recht van voren genomen. Ik zie er goed uit. Krachtig. Intelligent ook. Mijn linkeroog kijkt hoopvol, mijn rechteroog verdrietig. Ik zie een baard vol verhalen. Op deze foto ben ik perfect in balans. Mijn haar krult als de tenen van iemand die klaarkomt.
'Dit is inderdaad een mooie foto, schat,' zeg ik.
'Dat bedoel ik. Je ziet er zo mooi uit dat ik je wel zou kunnen opeten.'
'Met huid en haar?' vraag ik.
'Met huid en haar.'
Deze column staat in het augustusnummer van &C 'Sex is in the air'. Deze is vanaf morgen te koop in de winkels en in &C Webshop. En lees hier meer columns van James.