'Mag ik nu een liedje luisteren?' vraagt onze zoon als we net de snelweg oprijden. Ik zie de bui al hangen. Ik ben dol op die jongen, zou een kogel voor hem vangen, maar als het op muziek aankomt is hij net zijn moeder. Mijn vrouw is dol op jarentachtigmuziek. Ik zou heel graag met haar willen trouwen, maar ik ben gewoon bang voor de muziek op onze bruiloft. Op de mooiste dag van mijn leven heb ik geen zin in Cock Robin, Gloria Estefan en Pet Shop Boys.

Lees ook: James Worthy: 'Je gaat studeren om werkloos te worden?'

We zitten in de auto naar Zeeland. Over twee uur zijn we op onze bestemming. De zoon pakt mijn telefoon en klikt op een liedje. Hoofdschuddend kijk ik naar mijn vrouw. Ze vecht tegen een glimlach. 'Dit liedje gaat dus gewoon keihard over neuken, hè?' fluister ik. 'Dat weet hij niet. Het melodietje maakt hem vrolijk. Hierna mag ik trouwens een liedje uitkiezen. We gaan om de beurt.' 'De zangeres zingt nu dat ze naakt op het gezicht van een jongen gaat zitten.' 'Maak je niet druk. Hij kan geen Spaans. Kijk hoe gelukkig hij is. Vraag maar of hij weet waar dit meisje over zingt.' 'Jimbo, waar zingt dit meisje over?' vraag ik. 'Over de zomer en over de zon en over de vogels. Toch?' 'Daar zingt het meisje inderdaad over.' Mijn vrouw steekt haar vinger enthousiast in de lucht. 'Ik weet wat ik wil horen. Doe maar Love & Pride van King.' 'Daar heb ik echt geen zin in, schat,' zeg ik. 'Dan had je maar niet verliefd op me moeten worden. Dit is wie ik ben. Deal with it.'

Benieuwd hoe deze column afloopt? Je leest hem helemaal in ons decembernummer 'Nieuwe ronde, nieuwe kansen', dat nu in de winkels ligt. Je kunt het nummer ook hier bestellen, of lees de column op Blendle.