Lazlo en Aaldert bedoelen het goed. We vliegen al een hele week samen, vanavond willen ze me op sleeptouw nemen in Boedapest. Maar dat wil ik niet. Ik wil graag even alleen zijn, en nadenken over Stans voorstel. Hij wil namelijk een time-out, van twee maanden. Op zich begrijp ik dat wel, hij moet zijn energie nu richten op zijn zoontje. Maar waar blijf ík in dit verhaal? Ga ik echt twee maanden wachten? En dan? Het is ineens allemaal zo onzeker…

Lees ook: Nienke (deel 3): 'Dit is een slechte film. Een soap. Met mij in de hoofdrol.'

‘Ik blijf gewoon op mijn hotelkamer,’ zeg ik. ‘Gaan jullie maar.’
‘Nee hoor,’ zegt Aaldert. Hij kijkt op zijn mobiel. ‘Jij gaat met ons op stap. Gaia heeft zojuist geappt dat we goed voor je moeten zorgen. En dan doen wij dat. Hè, Lazlo?’
Lazlo kijkt een beetje benauwd.
‘Maar de club is alleen voor mannen,’ zegt hij. ‘Ze komt er echt niet binnen.’        
‘Natuurlijk wel,’ zegt Aaldert gepikeerd. ‘Zie je niet hoe ze eraan toe is? Je doet je best maar.’            

Met tegenzin sta ik op. Het is ‘love night’ in Boedapests ‘leukste gaybar’ en de Hongaarse vrienden van Lazlo komen ook. Jippie, denk ik. Precies waar ik zin in heb. Not.  

Even later staan we voor de deur van de bar. De portier wil me inderdaad niet binnenlaten. ‘Dan ga ik maar.’ zeg ik. ‘Jammer zeg.’ Maar Lazlo geeft niet zomaar op. Net op het moment dat ik naar de taxistandplaats wil lopen, zwaait de deur open en mogen we alle drie naar binnen. ‘Wat heb je gezegd?’ vraag ik. ‘Gewoon.’ Lazlo haalt zijn schouders op. ‘Dat je uit Amsterdam komt. Amsterdam is hier een toverwoord. The city of gay life, and flowers.’ Aaldert hikt van de lach. ‘Ik ben niet voor niets met hem getrouwd!’ zegt hij.  

Al snel komen de mannen hun vrienden tegen, die ze uitbundig begroeten. Ik verschuil me een beetje achter Aalderts brede rug. Lazlo verdwijnt - al dansend - uit het zicht. Een beetje opgelaten neem ik plaats op een barkruk. Ik kom helemaal niet uit Amsterdam. Mijn wortels liggen in Brabant, dat is toch net iets anders. Voor het eerst zit ik in een bar met aansluitend een darkroom, en naast me zitten twee jongens uitgebreid te tongzoenen. Ik schuif een beetje op, zodat ze de ruimte hebben. De wodka die Aaldert me in handen duwt sla ik meteen achterover.  

‘Om nog even terug te komen op je, eh, situatie met Stan,’ zegt hij. ‘Mijn neefje heeft het ook, die aandoening. Het is een vorm van autisme, wist je dat? Als Stan echt een goede vader is, zoals jij zegt, concentreert hij zich op zijn kind. En niet op jou.’ De woorden van Aaldert komen hard aan. Bikkelhard zelfs.            

‘Hee,’ zegt Aaldert. ‘Hee…’ Hij wrijft over mijn rug. ‘Zo bedoel ik het niet. Ik bedoel dat jij veel leukere kerels kan krijgen. Wat moet je nou met hém?’ ‘Maar hij ís het gewoon helemaal voor mij,’ snik ik. ‘Er is geen ander.’ Aaldert slaat zijn armen om me heen en ik snotter tegen zijn gespierde schouder. ‘Kom,’ zegt hij. Hij trekt me de dansvloer op. Hè bah. Het laatste waar ik nu behoefte aan heb is een lawaaierige dansvloer met zoenende gays.  

‘Is that a real woman?’ De vriendengroep van Lazlo verzamelt zich om ons heen. ‘How did she get in here?’ Lazlo geeft me een knipoog.
‘Because she is special. She is a flower from Amsterdam.’
‘Can she do a striptease?’ vraagt één van hen.
‘Hell no,’ zegt Aaldert beschermend. Hij pakt me bij mijn heupen en begint met me te dansen.  

Het duurt even voordat mijn lichaam zich kan overgeven aan de flow. Dit is een absurde situatie. Van binnen voel ik me shit, maar aan de buitenkant ben ik blijkbaar een flower. From Amsterdam, nog wel. De wodka begint te werken, merk ik. Ik gloei en voel me een beetje licht in mijn hoofd. De Hongaarse vriendenclub danst uitbundig om ons heen. De muziek stampt. Al die lachende gezichten…  

Dan maak ik me los van Aaldert. Niemand kent me hier. En iedereen is gay. Ik ga iets doen wat ik normaal nooit zou durven, maar stiekem best spannend vind. Ik trek ik mijn blouse uit, langzaam en plagend, als in een striptease. De Hongaren joelen en fluiten en eentje tilt me op in zijn sterke armen.  

Ik gil van het lachen. Wat maakt het allemaal uit. Vanavond ben ik een flower from Amsterdam. Het stralende middelpunt van de leukste gaybar in Boedapest. Stel je voor dat ik in mijn hotelbed was blijven sippen…

Lees hier meer verhalen van de stewardessen Nienke en Gaia van Flying Secrets.