Geraldine: Hoe kijk je aan tegen Instagram-campagnes?
Kaj: ‘Ik zou gek zijn als ik ze niet doe.’

Heb je weleens aanbiedingen afgeslagen? Ik wel. Ze moeten wel bij mij passen.
‘Ik heb een gigantische campagne afgeslagen, echt een héél grote. Dat ging om een bedrag waarmee ik een groot gedeelte van m’n hypotheek in één keer kon aflossen. Het bedrijf waarom het ging, is een van de grootste milieuvervuilers ter wereld. Daar voelde ik me niet prettig bij. Jessie (vriendin Jessie Jazz Vuijk, red.) en ik zouden er samen in verschijnen en zij is heel erg van de dieren, natuur, het milieu. Je voelt je bijna een dief van je eigen portemonnee, maar ik wist: ik ga niet blij zijn met dit geld.’

Een ethische grens.
‘Precies, ik wil niet met mijn duim omhoog op hun website staan terwijl ze ondertussen de aarde naar de tyfus helpen. Voelt niet goed. Dus ik maak absoluut afwegingen.’

Bovendien maakt geld niet gelukkig. Cliché, maar waar.
‘Wij verdienen voor onze leeftijd absurd veel geld. Ik hoef geen miljoenen of méér. Ik leef nu al fantastisch.’

Dat had ik al bij BNN. Ik dacht: dit is prima.
‘En dan ga je naar de commerciële zender en ga je automatisch meer verdienen. Daar hoeven we niet omheen te draaien. Maar dat was niet jouw drijfveer toch, om over te stappen?’

Nee, zéker niet.
‘Wat was het wel?’

Lees ook: Het nieuwste nummer van &C: Ikke, ikke, ikke met Geraldine en Kaj

Ik wilde gewoon heel graag collega’s worden met jou.
‘Dat snap ik. Is het wat je had verwacht?’

Het is nóg beter, haha. We hebben niet echt samen-samen-gewerkt, maar dat zou ik wel graag willen.
‘Ik denk dat wij goed op elkaar zijn ingespeeld. We zijn in korte tijd ook goed bevriend geraakt. Je zit toch een aantal weken met elkaar op de Filipijnen voor Expeditie Robinson. Wij hebben ook hetzelfde DNA, denk ik. Maar laten we Nicolette niet vergeten, hè, want ik vond het heel vet om dit met haar te presenteren. Misschien moet je uitleggen aan de lezers wat jij gaat doen, want die snappen er nu niks van.’

Ik mag daar helaas nog niks over zeggen, mijn Expeditie-afleveringen komen pas in januari. Het is met onbekende mensen, voor Videoland, en er is nóg een grote ‘en’. Dat komt nog. Wat vond je van jouw eerste seizoen? Zijn er veel opgevers?
‘Dit jaar zijn het heel gemotiveerde mensen die het léúk vinden om mee te doen en het een eer vinden. Dat was mijn grootste irritatie van vorig jaar.’

Ik vind het bijna respectloos als mensen opgeven.
‘Er zijn zo veel mensen in Nederland die dit zouden willen ervaren. Ga weg als je dit als een soort pr-stunt ziet. Laat jezelf zien en kom jezelf tegen. Gelukkig zit het dit jaar met die motivatie heel goed.’

Voor ons was het wel een dream come true om dit te presenteren, toch?
‘Enorm. En toch, toen we aan het filmen waren zag ik op Instagram mijn hele vriendengroep op Ibiza zitten. Daar wilde ik op dat moment dus ook zijn. Dan moet ik mezelf echt in mijn armen knijpen en zeggen: ‘Kaj, doe even normáál.’’

Ben je weleens bang dat je dit werk niet lang kunt blijven doen, dat het publiek je zat wordt?
‘Nou, ik heb dit werk niet vanaf mijn zesde als doel gehad, ik ben erin gerold. Ik ben heel blij met wat ik nu heb en wil er ook alles uithalen. Maar mocht de dag komen dat ik niet meer relevant ben en ik nergens meer voor word gevraagd, dan kan ik me daar wel overheen zetten. Dan heb ik een mooie tijd gehad.’

Lees ook: Nieuwe namen! Alle kandidaten van Expeditie Robinson tot nu toe

Kun je dat zo makkelijk loslaten?
‘Je weet nooit wat er gebeurt als het zover is. Maar ik denk het wel, want ik heb niet de ambitie om de rest van mijn leven voor de camera te blijven werken.’

Nee, maar ik vind het zó leuk wat wij mogen doen, dat ik soms denk: kut, zometeen gaat iemand mij vervangen. Of willen ze mij niet meer. Daar kan ik onzeker van worden.
‘Dat snap ik wel. Ik zou het ook jammer vinden als het morgen al gebeurt. Maar ik denk dat het belangrijk is je te realiseren dat die dag een keer komt. En dat je dingen achter de hand hebt die daarna ook nog leuk zijn om te doen. Ik zie ook wel voor me dat ik ooit een eigen bedrijf run.’

Heb je al iets in gedachten?
‘Weet je waar ik de laatste tijd vaak aan denk? Je ziet veel mensen in onze branche die zichzelf voorbijlopen, die met een burn-out thuiszitten en druk ervaren. Ik zou wel begeleider willen zijn van jonge, nieuwe artiesten die zeventien zijn en net beginnen. Ze helpen structuur te krijgen binnen die hectische wereld waarin ze opeens belanden. Je management regelt je agenda en financiële zaken, maar niet je persoonlijke problemen. Ik loop nu bij een mental coach, die gesprekken met hem vind ik superinteressant.’

Wat goed. Is dat voor het eerst, dat je met zo iemand praat?
‘Ja. Daardoor leer ik goed naar mijn leven te kijken, ik vind zelfontwikkeling belangrijk. Toen mijn theatershow werd aangekondigd, was-ie al uitverkocht voordat ik tekst op papier had staan. Daar kreeg ik het zó benauwd van. Wat háál ik mezelf op de hals? Dus heb ik een mental coach gezocht, iemand die eens meekijkt met mijn leven. Nu ga ik met een grote glimlach naar die man toe.’

Lees het hele interview met Geraldine en Kaj in het nieuwe nummer van &C 'Ikke, ikke, ikke', dat nu in de winkel ligt. Of lees het hier via Blendle.