Carice: 'Vroeger hoopte ik dat het theater afgefikt zou zijn'
Nu in &C: Carice van Houten vertelt aan Chantal waarvoor ze haar bed liever niet uit komt. Praten in het openbaar, bijvoorbeeld. Of rennen in een park om half zeven 's ochtends. Naar werk gaan, ook liever niet: 'Ik heb een haat-liefdeverhouding met mijn werk. Ik ben best wel lui.'
Waar kom jij ’s ochtends je bed niet voor uit?
‘Je zult mij nooit van mijn leven om half zeven ’s ochtends in een park zien rennen. Nooit, never, niet.’
O nee, stelletje gekken. Alhoewel, als ik dat op Instagram zie, ben ik ook wel een beetje jaloers.
‘Dat heb ik ook, ja. Voor mijn kind kom ik mijn bed wel uit, maar verder…’
...moet je jou überhaupt niet wakker maken?
‘Nee, beter van niet, haha.’
Mij ook niet. Waar gaat je hart wel sneller van kloppen? Werk?
‘Nou, ik heb eerlijk gezegd best een haat-liefdeverhouding met mijn werk. Ik heb eigenlijk bijna nooit zin. Ik ben best wel lui.’
O wat fijn, dat heb ik dus ook, die haat-liefdeverhouding. Maar ik denk altijd dat ik gek ben.
‘Als ik vroeger op weg was naar het theater, dacht ik altijd onderweg: ik hoop dat het afgefikt is. Dat ze bij aankomst zouden zeggen: het gaat niet door vanavond.’
Lees ook: Carice van Houten in &C's oktober-issue: 'Ik fakete een zwangerschap'
Ik zei laatst nog: ik hoop dat ik word afgebeld. Ik moest drie dagen een commercieel event presenteren terwijl ik een heftige oogontsteking had. Ik wilde mezelf het liefst verstoppen. Waarom hebben wij soms moeite om uit onze schulp te komen, denk je?
‘Als je introvert bent, kost het best veel energie om in de belangstelling te staan. Ik ben best wel een low energy-figuur. Ik heb geen motor die vanzelf gaat. Daarom is een kind de ultieme wekker, dan móét ik gewoon. Je kunt een kind niet snoozen.’
Dat zou wel fijn zijn trouwens. Mijn vrienden noemen mij een flatliner, ik denk dat jij dat ook wel een beetje bent. Alleen pieken als het moet.
‘Ik ben heel slecht in repeteren. Dat kan ik niet, ik vind het gênant. Ik weet nog dat ik een keer een première had, met een best dramatische rol. De theaterdirecteur zag mij tien minuten voor de première zitten: lachend, niks bijzonders te doen. ‘Moet jij je niet gaan inleven?’ vroeg hij. O ja, dacht ik. Toen ben ik op de trap gaan zitten: oké, ik ga me nu inleven. Dat gaat niet, ik weet niet hoe dat moet. Dat komt lui over, maar ik kan niet anders. Pas als het doek opengaat, ga ik.’
Je speelt nu in de nieuwe film Instinct van Halina Reijn. Spring je zo’n eerste draaidag vol spanning uit je bed?
‘Ik moet zeggen, en dat zeg ik niet om deze film te promoten, dat ik bij deze film voor het eerst elke dag zin in mijn werk heb.’
Komt dat door Halina?
‘Voor een groot deel wel. En door het weer. Ik heb met Game of Thrones natuurlijk heel veel shitweer meegemaakt. Het was geweldig om mee te maken, don’t get me wrong, maar ik ben echt een koukleum. Zet mij in een magnetron en ik heb het nog koud.’
Lees ook: Zien: Carice van Houten speelt in de eerste film van Halina Reijn
Weet Halina bij jou iets anders los te maken dan anderen tot nu toe?
‘Misschien wel, maar dat komt ook doordat ik me bij haar zo veilig voel. Als je elkaar zo goed kent en vertrouwt, komt zelfs kritiek vanuit een goede plek. Ik voelde me erg gezien en geliefd door haar.’
Wat gebeurt er als jij je niet veilig voelt?
‘De laatste keer dat ik een Gouden Kalf kreeg, zat ik helemaal niet goed in m’n vel. Ik dacht steeds: ik wil niet winnen, ik wil niet winnen. Iedereen denkt natuurlijk: komt zíj weer met die prijs. Terwijl het voor mij helemaal niet hoefde.’
Omdat je dan het podium op moet en iets moet zeggen?
‘Ja, ik krijg schijtangst van praten in het openbaar. Van de druk om iets leuks te zeggen. Ik bén niet leuk.’
Lees het hele interview met Carice in het nieuwe nummer van &C 'Daar kom ik mijn bed niet voor uit', dat nu in de winkel ligt. Of lees het hier via Blendle.