Rob: ‘We hebben dit allemaal te danken aan onze zoon Tim. Hij begon ooit met het verzamelen van Happy Meal-speeltjes. Toen we achttien jaar geleden gingen verhuizen, zeiden we: zullen we deze maar wegdoen? Maar dat mocht niet van Tim. Toen hebben we gezegd: we houden de speeltjes, maar als we het doen, doen we het goed, dan gaan we écht verzamelen.In het nieuwe huis gebruiken we de extra kamer voor het uitstallen van de speeltjes. Toen is de McDonald’s-gekte begonnen.’ 

Lees ook: Halleluja: er komt een Tony's Chocolonely chocopretpark in Nederland

Bep: ‘Eerst waren het alleen de Happy Meal-speeltjes uit Nederland. Toen we dat bijna compleet hadden, zijn we ook kleding, meubilair, drukwerk en alles van de merchandise gaan sparen. Inmiddels kunnen we zeggen dat we de grootste McDonald’s-verzameling van Nederland hebben, dat is wel iets om trots op te zijn.’

Rob: ‘We hebben alles geregistreerd; ik fotografeer de speeltjes en zet ze online in ons register. Zelfs McDonald’s heeft niet zo’n uitgebreid archief; soms komen ze voor een televisiereclame bij ons om te kijken of wij bijvoorbeeld de kleding en bekers uit 1986 voor de opnames te leen hebben. In onze omgeving en in verzamelaarsland staan we ook bekend om de volledigheid van onze verzameling. Er zijn altijd mensen die iets van McDonald’s voor ons meebrengen als ze in het buitenland zijn geweest, zelfs de buren. En op verzamelaarbeurzen, waar we regelmatig onze verzameling tentoonstellen, ontmoeten we mensen die de gekste dingen kunnen bijdragen aan onze verzameling. Zo hebben we wel vier levensgrote Ronald McDonald-figuren, zoals je ze vroeger bij de ingang van McDonald’s zag staan.’

Bep: ‘Door onze verzameling hebben we er een hele familie bij, het voelt alsof we heel veel liefde ontvangen. Ook in moeilijke tijden. Zoals vorig jaar, toen mijn moeder ernstig ziek werd, ontvingen we van mensen die we via het verzamelen kennen een kaartje. Dat geeft veel troost op zo’n moment.’

Rob: ‘Gek genoeg moeten we veel moeite doen om alle nieuwe speeltjes bij elkaar te krijgen. Daarom gaan we twee keer per week langs de McDonald’s hier in de buurt. Dan kopen we de speeltjes los van de Happy Meals, want die eten we nooit, we drinken hooguit een koffie. Iedereen vraagt ons waarom we deze spullen verzamelen. Dat is toeval, het had net zo goed iets anders kunnen zijn.’

Lees de interviews met vier andere bijzondere verzamelaars in de nieuwe editie van &C 'Van je familie moet je het hebben' (&C12, 2018), die nu in de winkels ligt.