Beyoncé,

Beyoncé, Beyoncé, Beyoncé. Waar moet ik beginnen? Dat optreden op Coachella: episch. Nu ben ik sowieso niet vies van een optreden van jou, maar dit was zelfs voor jou next level. Mochten mensen nog twijfelen wie de absolute queen is, dan weten ze het nu. Máxima is haar kroon vast al aan het afstoffen voor jou, voor als je Nederland bent voor je concerten in juni. Waar ik overigens nog geen kaartje voor heb. Daar lig ik inmiddels van wakker.

Lees ook: Een ode aan Samantha de Jong

#Beychella: we hebben er een jaar op moeten wachten, vanwege een klein zwanger intermezzo, maar nu was het moment dan eindelijk daar. Je was de hoofdact, als eerste donkere vrouw ooit. Een statement kon niet uitblijven. Had je alleen maar een cd’tje opgezet en wat gedanst dan had ik het ook al fantastisch gevonden, maar jij kwam met kunst. Kunst ja. Hoge ook. Je kunt jouw optreden opnieuw en opnieuw bekijken en steeds weer iets anders zien en − vooral ook − leren. Jouw optreden zou verplichte kost moeten worden op alle middelbare scholen. Letten ze tenminste eens een keer op en leren ze écht iets over black culture.

Er was een army van bloedmooie vrouwen, een volledige band (je zal maar fluit spelen en gevraagd worden om met jou op te treden), er waren billen, er waren verschillende kostuums met bijpassende nagellak en er was ook heel veel haar. Zoals jij op het podium van A naar B loopt is prachtig om te zien. Ik kan er uren naar kijken. Dat loopje heb ik ook altijd in mijn hoofd als ik in de zomer in mijn badpak over het strand loop, maar diep van binnen weet ik ook wel dat het er niet zó uitziet. Hoe ik mijn inner Beyoncé ook channel.

Toch voel ik me empowered door jou. Ik lig niet in een hoekje te janken dat ik er niet zo uitzie, niet zo met mijn billen kan schudden of zo goed kan zingen. Daar gaat het ook niet om. Iedere vrouw is uniek en als je goed kijkt, hebben we allemaal een vleugje Beyoncé. Je mag dan wel de queen zijn, je maakt genoeg ruimte voor alle vrouwen om naast jou te staan. Trots zijn op wie je bent, dat is ook Beyoncé.

Terug naar je optreden, want we zijn er nog niet. Jay-Z kwam on stage, er was een dance-off met je zus Solange en Kelly en Michelle waren er ook. Net als je denkt dat je het allemaal gehad hebt, staat opeens good old Destiny’s Child op het podium. Schiet mij maar lek. Je optreden was a gift that keeps on giving. Alle zintuigen waren helemaal tevreden. Beyoncé, jij bent echt van een andere planeet.

Lees hier meer lieve brieven van Marloes aan BN'ers