Douwe,

Ben jij serieus pas vijfentwintig? Een middagje googlen eindigde aan de beademing en met heel veel vragen. Als die Douwe Bob pas vijfentwintig is, is dat ‘singer-songwriter winnen’ dan pas zó kort geleden? Ja, niet dus, maar dat betekent wel dat je dat dus al heel jong vrij briljant hebt gedaan. Met jouw talent ook niet zo gek.

Lees ook: Een ode aan Shane Kluivert

Behalve van alle fijne hits, was ik ook een groot fan van ‘Douwe Bob goes Eurovisie Songfestival’. Je hebt echt alles eruit gehaald wat erin zat: van dagelijks muziek maken met de andere muzikanten tot kroelen met alle Eurovisiepoezen en van complete stilte in je liedje tot het nummer beëindigen met een dikke knipoog. Je enthousiasme werkte aanstekelijk, want ook ik kreeg er weer ouderwets zin in. Met blokjes kaas erbij. Ik stem voor nóg een editie met jou.

Je bent een boef, Douwe, maar dan wel één met een gitaar. En dan ben je niet een boef met gitaar, maar verschrikkelijk sexy. Zo werkt het bij vrouwen. We hebben dubbele standaarden als het op gitaren aankomt. En daar horen tattoos ook een beetje bij. Je zou kunnen zeggen dat je ervan houdt, want het zijn er in jouw geval, eh, best wel wat.

Dat piepkleine, blonde meisje van The Voice Kids was misschien geen grote fan van al die tatoeages, maar die roos is nog altijd beter dan dat enge oog op de keel van Fabrizio van Temptation Island. Ik ga even ervan uit dat jij het te druk hebt om naar zo’n programma te kijken, maar geloof mij, die tattoo is eng. Maar die van jou, die vind ik wel wat hebben. Moeilijk pak erbij, blauwe pretoogjes. Ja hoor, ik voel ‘m wel.

En dan ben je ook nog té leuk met die kinderen, als coach in The Voice Kids. Jij dacht misschien applaus te horen na die serenade die je hield om Kaylee om in jouw team te krijgen, maar dat waren gewoon eierstokken die overal in het Nederland aan het klapperen waren. Maar even serieus, als ik twaalf was en kon zingen – we zijn nu heel erg hypothetisch bezig – dan zou ik sowieso voor jou kiezen. Ondanks de connecties van Ali, de barbecue van Marco en de ketting van Ilse. Ik zou geen moment twijfelen. Waarom? Omdat ik zou gaan voor het avontuur. Ik zou gaan voor de onbevangenheid. Ik zou gaan voor het plezier. En bij wie kun je dat beter leren dan bij jou?