Een ode aan Elise Schaap
Spreading the love with words. De Grieken en de Romeinen deden het en Marloes doet het nu ook: de ode. Marloes schrijft lieve briefjes aan iemand of iets.
Elise,
Door jou was De TV Kantine dit seizoen helemaal áán. Dat kan ik best zeggen, want potverdorie, wat ben jij goed in dat imiteren, zeg! Sylvie Meis, Olcay Gulsen, Britt Dekker, Máxima, zelfs Lil’ Kleine en natuurlijk onze eigen Chantal. Toch best handig, dat jij tout bekend Nederland kunt imiteren. Helemaal nu Chantal met zwangerschapsverlof is: hebben we haar toch nog even nodig, dan weten we wie we moeten bellen. En mocht Máxima ooit ziek zijn en echt op staatsbezoek moeten, dan kun jij altijd invallen. Met jou hebben we voor iedereen een understudy.
Lees ook: Een ode aan Bibian Mentel
Je hebt imiteren echt naar een hoger niveau getild en het sexy gemaakt. We willen het allemaal kunnen. Zoals na de Olympische Spelen opeens alle kinderen willen schaatsen, zijn we nu massaal imitaties aan het uitproberen. Laatst zag ik er nog één in de supermarkt, die met knipperende ogen en een ‘dat is voor Alexander’ een zak chips afrekende. Dat is het ‘Elise-effect’.
Sommige mensen zijn goed in een ding. Wat zeg ik, de meeste mensen zijn goed in een ding. Jij niet. Cv’tje, hoor! Of het nu theater, film of televisie is: je kan het allemaal en je hebt voor alles wel een prijs gewonnen. Geen lullige prijzen ook. Wat mij betreft mag daar nog wel een Gouden Kalf of een Televizier-Ring bij. Talent moet je belonen. Vooral omdat wij heel graag kijken naar jouw talent. Of het nu je imitaties zijn of de Roemeense Ruxandra in de Familie Kruys, die hysterische filmpjes voor De Speld of een heerlijke film als Ja, ik wil. Ik weet niet hoe het met de rest zit – nou ja, ik weet wel dat die ook graag kijken – maar ik ben fan. Ik vind je hilarisch. En knap. Ik vind je ook knap.
Je hebt ooit gezegd dat weinig mensen jou herkennen en dat je dus ook niet zomaar een hele berg gratis kleding krijgt opgestuurd of een restaurant in komt zonder reservering. Eigenlijk best gek, vind ik. Maar ik denk dat daar wel verandering in gaat komen, nu we ons graag over jou uitspreken met woorden als geniaal, briljant en Oscarwaardig. En mocht dat niet zo zijn, dan kan je het bij een restaurant natuurlijk altijd nog als Sylvie Meis proberen. Die schijnt wel overal binnen te komen.
Elise, zullen we afspreken dat je nog heel veel moois gaat maken? Dan ga ik kijken.