Stephanie (33) raakte op haar 24ste per ongeluk zwanger.

‘Het eerste wat ik dacht toen ik het ontdekte, was: ho fuck, nee, dit wil ik niet, dit gaan we niet doen. Ik werd zwanger door het niet consequent slikken van de anticonceptiepil. Wist ik beter? Ja. Deed ik beter? Nee, helaas. Na een moment voor mezelf liep ik naar beneden om het aan m’n moeder te vertellen – ik deed de test bij haar thuis. ‘Niet schrikken, maar ik ben per ongeluk zwanger geraakt en ik heb de huisarts al gebeld, dus het komt goed,’ zei ik. Ze schrok zich natuurlijk de pleuris, maar gaf meteen aan dat ze er voor me was. Ze is ook meegegaan naar de kliniek, een week later, net als de jongen met wie ik destijds aan het daten was. Tijdens het hele proces was ik niet bang, eerder vastberaden. Mijn directe omgeving, mijn huisarts, de mensen in de kliniek: ze hebben me allemaal heel goed en respectvol geholpen. Dat hielp enorm. Uit angst voor afkeurende blikken en vooroordelen heb ik het lange tijd stilgehouden. Zelfs voor mijn zussen, met wie ik een hechte band heb.

Lees ook: Isabeau gelooft niet in één ware: 'Ik ben vaak uitgemaakt voor slet'

Er was geen seconde twijfel over mijn besluit, wél schaamte. Ik hechtte toen nog veel waarde aan wat anderen van me vonden. Mijn zussen zijn ruimdenkende mensen, maar het beeld dat ik tien jaar geleden had van vrouwen die per ongeluk zwanger raakten, was gebaseerd op een eenzijdig geluid uit de maatschappij, een beeld vol stigma’s. Mijn abortus voelde daardoor als een falen van mijn functioneren, een schandvlek op een tot dan toe aardig vlekkeloos bestaan. Ik was bang dat ik me moest verdedigen, dat mensen me dom vonden of dachten dat ik een of andere slet was. Nu nog steeds hoor ik mannen in de politiek roepen dat vrouwen na een wilde avond stappen voor hun eigen abortus zouden moeten betalen. Er is zo veel mis met die opmerking. De botte aannames, het voorstel an sich, het gebrek aan respect. En waar is de verantwoordelijkheid van de man in dit verhaal?

Lees ook: Het nieuwste nummer van &C: Ikke, ikke, ikke met Geraldine en Kaj

Ik miste destijds openheid rondom dit thema. Abortus is absoluut geen lichtzinnig onderwerp, maar wel een waarover gepraat moet worden. Zwijgen zorgt alleen maar voor meer schaamte en schade, het vergroot het taboe. Een ongewenste zwangerschap kan iedere vrouw overkomen. Bovendien gaat niet iedere vrouw gebukt onder schuldgevoelens of lijdt ze onder die keuze. Ik heb psychisch niet geleden, ben eerder opgelucht. Ik vind dat ik verantwoordelijkheid heb getoond door met mijn volle verstand geen kind op de wereld te zetten, een kind waarvan ik zeker wist dat ik er niet voor kon zorgen. Maar het maakt niet uit wat iemands motivatie is, zolang je maar zélf achter je keuze staat. Dat recht is van jou, daar mag een ander nooit over beslissen. En nog belangrijker is het hebben van een keuze. Want ik besef dondersgoed dat niet alle vrouwen die vrijheid hebben. Dat is pas schrijnend.’

Nieuwsgierig geworden naar de verhalen van de overige vier vrouwen? Lees het in de nieuwste editie van &C met het thema 'Ikke, ikke, ikke', die nu in de winkel ligt. Of lees het hier via Blendle.