Désiree (26) rijdt al zes jaar met tonnen levende paling door Europa en slaapt vaker in haar roze vrachtwagen dan thuis in bed. Vaak samen met haar vriend, die ze op de wagen heeft leren kennen.

‘Toen ik nog niet eens kon lopen, ging ik al met mijn vader mee op de vrachtwagen. Hij is de derde generatie van het familiebedrijf dat al 121 jaar bestaat. Dat wil ik ook, dacht ik elke keer als ik de vrachtwagens zag vertrekken. Maar het is zwaar werk en mijn vader was niet erg enthousiast. Hij vond het geen werk voor vrouwen, maar ik was gruwelijk eigenwijs en heb mezelf bewezen. Inmiddels heb ik mijn eigen vrachtwagen binnen ons familiebedrijf en rij ik al zes jaar internationale ritten. Een roze truck was mijn meisjesdroom, maar ik had nooit gedacht dat mijn vader goedkeuring zou geven de oranje bedrijfskleur op te geven. Niet alleen de buitenkant is roze, ook het interieur is op z’n zachtst gezegd opvallend, mede dankzij de zwart-roze print en duizend Swarovski-stenen. Onderweg wordt vaak even gezwaaid of getoeterd. Ik krijg altijd positieve reacties op mijn wagen, vooral tijdens truckfestivals, waar truckers hun vrachtwagen showen. Daar lopen ook kleine meisjes rond die weg zijn van al het roze. Ik hoop dat ik hen inspireer voor dit beroep te kiezen, net zoals het mij vroeger inspireerde als ik een mooie vrachtwagen zag.

Lees ook: Jetty (26) is een trucker: 'Ik krijg vaak denigrerende opmerkingen'

Ik vind het geweldig om in mijn truck te slapen. Ik ben niet snel bang, ook niet als ik ’s nachts op een parkeerplaats sta. Een gevaar is dat inbrekers bedwelmend gas in je cabine spuiten en je wagen leegroven. Ze hebben het een keer geprobeerd in Hongarije, maar ik heb het geluk dat ik licht slaap en alles hoor. Dat breekt me soms wel op. Gelukkig kan ik ’s middags bijslapen, want ik rij meestal samen met mijn vriend. Soms rij je met twee chauffeurs om elkaar af te wisselen achter het stuur en sneller op je bestemming te zijn. Zo heb ik mijn vriend ontmoet. Als je zo lang naast elkaar zit, is het moeilijk niet verliefd te worden. We raken nooit uitgepraat. Ergernissen praten we gelijk uit. Ruzies kun je er echt niet bij hebben, want het is een zwaar beroep. Achter het stuur moet je elkaar honderd procent vertrouwen, maar je kunt maar één kapitein op het schip hebben.’ Lachend: ‘En dat ben ik. Omdat we met z’n tweeën rijden, staan we weinig stil. Wel proberen we de tijd te nemen om goed te eten. Ik rij dan wel met vis, ik lust het niet. Geef mij maar een Spaanse biefstuk, dat is veel lekkerder.’

Benieuwd naar alle verhalen? Je leest de hele interviews met vijf lady truckers in de nieuwste editie van &C of hier op Blendle.