Hanneke en haar gezellige kinderdagverblijf
Hanneke Hendrix (39) deed veel levenswijsheid op als barvrouw in kroeg In de Blaauwe Hand. Ze heeft een dochter (2) en een man, is de laatste Nederlander zonder smartphone en verhuisde onlangs naar een dorp. Haar roman Aswoensdag ligt nu in de winkels.
‘En, hoe hebben jullie het kinderdagverblijf gekozen? Met een verticale groep? Antroposofisch?’
‘Er is in ons dorp maar één kinderdagverblijf.’
‘O, jezus.’
‘Nee, het is er echt heel erg gezellig.’
‘Dat is dan wel geluk hebben.’
‘Ach, als de mensen lief en leuk zijn en de kinderen kunnen niet de straat op lopen of met de broodrooster spelen is het al snel goed, toch?’
Lees ook: Hanneke Hendrix en de ouders met hun inwisselbare kinderen
‘Maar het is toch wel meer dan dat? Je wilt toch ook dat ze rekening houden met de authenticiteit van je kind? En het eten?’
‘Gewoon een bruine boterham en een beker thee.'
‘Eerst eentje met kaas of worst, zeker.’
‘Ja?’
‘O, jezus.’
‘Ik kwam een keer de dochter vroeg ophalen. Toen zaten de kinderen aan tafel en gooide een leidster steeds plakjes cervelaat naar de kinderen: ‘En jij krijgt een worstje, en jij krijgt een worstje, en jij krijgt een worstje!’ Het was net een aflevering van Oprah. Echt hilarisch.’
‘Nee, wij oriënteren ons wat breder. Bio en vega. Kijk, ik heb een folder. Kunnen ze ook warm eten ’s avonds. Superhandig. Hier: ‘De maaltijden zijn zacht van smaak en erop aangepast dat de smaakpapillen optimaal worden ontwikkeld’.’
‘Goh. Zacht van smaak.’
‘Er komt zelfs een kapper.’
‘O.’
Lees ook: Hanneke en de moeder die het vandaag even bij thee houdt
‘En ze zijn bezig met een wasservice. Kun je ook gewoon meteen je vuile was naar het kinderdagverblijf brengen. Hoe fijn is dat?’
‘Jeetje.’
‘En ze hebben coffee-to-go! Voor in de file! Dat hebben ze zeker niet in het dorp? Of wel?’
‘Wat? File? Nee, we hebben hier geen file.’
‘Nee, ik bedoel coffee-to-go.’
‘O, ik krijg wel vaak gewoon lekkere koffie daar. Uit een mok. Uit de thermos. Dan zit ik daar aan tafel. Even ouwehoeren.’
‘Maar ondertussen gooien ze vlees naar de kinderen alsof het dieren zijn.’
‘Nee joh! De dochter is daar superblij!’
‘Volgens mij neem je het allemaal veel te licht. Jij mag zelf ook heus wel je kwetsbaarheden laten zien! Je bent zelf ook authentiek, hè?’
‘Maar ik ben helemaal niet authentiek.’
‘Jawel, iedereen is authentiek.’
‘Ik niet, hoor. Echt niet.’
‘Dan moet je het zelf maar weten. Met je ouwehoeren, je boterham met worst, je lekkere koffie en je gezellig.’
Deze column verscheen eerder in &C 09, 2019. Hier lees je meer van Hanneke Hendrix.
