‘In de jaren tachtig deed ik mee aan zangshows. Toen het publiek bij elk nummer van Tina Turner uit zijn dak ging, ben ik de tributeband Hot Leggs begonnen. Nu zing ik tijdens elk optreden anderhalf uur lang de muziek van Tina, net als wanneer je naar een echt concert van haar zou gaan. Van mensen hoor ik vaak dat ik net als haar beweeg, maar ik ben gewoon Hilde en ik ben nog steeds mezelf op het podium. 

Lees ook: Als twee druppels: 'Mensen dachten dat ik de echte Lady Gaga was'

Een-op-een Tina nadoen is mijn ding niet, ik wil mezelf niet wegcijferen. Ik draag kleding die zij zou kunnen dragen, maar zal nooit achter de computer kruipen om te zien hoe ze exact danst. Het publiek vindt toch wel dat ik op haar lijk, dat hoor ik ook van mensen als ik op de bus zit. Ik word vaak een podiumbeest genoemd en dan denk ik alleen maar: heerlijk. Ik moet er niet aan denken om als een plank op het podium te staan. Ik weet dat Tina veel sport om fit te blijven, dus de sportschool sla ik niet over. Als ik tachtig mag worden, zo oud als zij nu is, teken ik daarvoor.

Lees ook: Memory Monroe: 'Ik ben de duurste Marilyn ter wereld, en de beste'

Op een gegeven moment werd Tina een beetje mijn voorbeeld. Haar thuissituatie was voor mij herkenbaar, dus ik deel een stuk verleden met haar. Ze is een sterke vrouw die niet opgaf en bleef doorgaan. Daar trok ik me aan op. Haar muziek vind ik mooi, als persoon vind ik haar te gek en we maakten hetzelfde mee: dat werkt als een spiegel.

En toen de zoon van Tina Turner zelfmoord pleegde, kwam ook dat hard binnen bij Hilde. Lees erover in het hele interview in de nieuwste editie van &C 'Ik lijk steeds meer op jou', die nu in de winkel ligt. Of leest het hier op Blendle. Wil je geen &C meer missen en profiteren van leuke extra’s? Word dan abonnee.