Aimée (26): 'Toen mijn vriend en ik twee jaar samen waren, besloten we dat we klaar waren voor de volgende stap: hokken. We vonden ons paradijs middenin het centrum van Rotterdam. Na een paar weken was ons huis helemaal ingericht naar onze zin en leek het ons leuk om onze ouders uit te nodigen. Ze hadden elkaar in die twee jaar nog nooit ontmoet, dus het werd weleens tijd.

Lees ook: Schoonmoederstruggle #1: 'Ze nodigde gasten uit op míjn feestje'

Van tevoren was ik best een beetje zenuwachtig. Je hoopt toch dat het klikt. Mijn vriend – kalm is zijn middle name – stelde me gerust: wat was nou het ergste dat er kon gebeuren? We gingen gewoon gezellig een hapje eten bij ons thuis. Niks meer, niks minder. 

We hadden rond een uur of vier afgesproken. Zo konden we nog even relaxed borrelen voordat we aan het eten begonnen. Omdat we midden in de stad wonen, zijn de parkeermogelijkheden voor onze deur niet optimaal. Je hebt geluk als je een plekje vindt en dan nog is het vaak passen en meten. Mijn schoonmoeder belde, georganiseerd als ze is, tien minuten voor aankomst om te vragen of er voor de deur nog een plekje vrij was. En ja hoor, dat was er.

Terwijl ik de borrelplank alvast aan het vullen was, hoorde ik buiten geschreeuw. De sensatiezoeker in mij kon het niet laten om uit het raam te hangen om te kijken wat er gaande was. En ik had geluk: aan het einde van de straat vlogen twee mensen elkaar in de haren. Genieten met de hoofdletter G.

Dat genieten was van korte duur. Er was namelijk een heuse bitchfight bezig, met aan de ene kant van de denkbeeldige ring mijn moeder en aan de andere kant – je verzint het niet – mijn schoonmoeder. Hun gekrijs was drie straten verderop nog te horen en van de scheldwoorden die over en weer vlogen lustten de honden geen brood. Onze vaders dienden als scheidsrechters en probeerden de boel te sussen. Tevergeefs.

Lees ook: Tindertrauma #14: Danja krijgt er twee voor de prijs van één

Ik riep m’n vriend erbij en nadat we twee minuten stomverbaasd naar het tafereel hadden gestaard, is hij naar buiten gegaan om een einde te maken aan de bizarre gebeurtenis. Onze ouders hadden tot dat moment geen idee van elkaar wie ze waren. Toen mijn vriend op het slagveld verscheen, viel het kwartje snel. Met het schaamrood op de kaken stapten beide ouders ons huis binnen.

De ruzie bleek een echte klassieker: mijn schoonmoeder wilde de auto in haar van tevoren geclaimde parkeervak rijden, maar mijn moeder sneed haar nét de pas af. Typisch mijn moeder. Maar mijn schoonmoeder is ook niet op haar mondje gevallen, dus die stapte op hoge poten haar auto uit om mijn moeder eens even goed de waarheid te vertellen. En de rest is geschiedenis.

Die geplande borrel kwam dus goed van pas: om de sfeer een beetje op te krikken, trok ik snel een fles champagne uit de kast. Gelukkig zijn onze ouders allevier niet vies van een goed glas bubbels. Binnen no time was de fles leeg en het ijs gebroken.’

Je leest elke woensdagavond een nieuwe editie van Schoonmoederstruggles.