'Het is maar goed dat de wijnbar niet op de hoek van mijn straat zit, anders zou ik er nog vaker zijn. Het is tien minuten fietsen, maar toch is dat een stok achter de deur. Vroeger kwam ik er ook op donderdagavond al, maar tegenwoordig begin ik op vrijdagavond, als er een dj is. Op zaterdag ga ik ook, net als zondag, want dan gaan ze rond met lekkere hapjes. In onze vriendengroep noemen we Janssen en van Dijk ‘ons clubhuis’, zoals Central Perk in Friends. De harde kern kent elkaar al tien jaar. Veel vrienden met wie ik inmiddels ook naar andere feesten en festivals ga, heb ik daar ontmoet. Ze staan nog steeds in mijn telefoon met 'WB' achter hun naam. Meestal spreek ik rond acht uur af.

Lees ook: Stamgasten: 'Laatst ging een vrouw expres op onze plek zitten'

Als de oude garde van zestigplussers plaatsmaakt voor veel veertig- en vijftigplussers, want het is zeker geen bar waar alleen jongeren komen. Dat komt ook door de inrichting. Het lijkt op zo’n gezellige Franse wijnbar. Ondanks dat het interieur wat is opgepimpt, is het geen hippe kroeg. Maar dat vind ik juist een voordeel, net als de goede wijn die ze hebben. Pinot Grigio is onze favoriet. Iedereen haalt om en om een flesje. Dat kan best hard gaan. Je glas wordt steeds bijgeschonken en op een gegeven moment raak je de tel kwijt. Die onverwachte avonden, dat je na een bezoek aan de markt nog even een wijntje komt drinken en pas om vijf uur ‘s ochtends thuiskomt met een tas vol mango’s, blijven je wel bij.' 

En ja, er worden veel oppervlakkige gesprekken gevoerd op die avonden, maar niet áltijd. Lees waarom Susanne dat belangrijk vindt in het hele interview in de nieuwste editie van &C 'Nog eentje dan', die nu in de winkel ligt. Of leest het hier op Blendle. Wil je geen &C meer missen en profiteren van leuke extra’s? Word dan abonnee.