Jonathan (22) woont nog thuis: 'Ik help nooit mee in het huishouden'
Nu in &C lees je vijf verhalen van vijf volwassenen die weer of nog steeds thuis wonen. En daar hebben ze allemaal zo hun redenen voor. Zijn bed mag dan nog opgemaakt worden door zijn moeder, maar Jonathan Krispijn (22) is geen moederskindje.
Jonathan: 'Mijn moeder doet alles in het huishouden: wassen, afwassen, stofzuigen, boodschappen, opruimen en ja, ook mijn bed opmaken. Ik help geen seconde mee, dat wil ze ook niet. Maar het is niet zo dat ik zit te gamen terwijl zij om me heen schoonmaakt. Ik ben altijd bezig: met studeren, voetballen, optreden of uitgaan. Het enige wat ik zelf doe in huis is koken, omdat we nooit samen thuis zijn. Toch hebben we weleens discussies over het huishouden. Zij vindt dat ik de wc-bril omlaag moet doen, ik vind dat zij hem omhoog moet doen.
Lees ook: Henriëtte (35) woont nog thuis: 'Ik had allang uit huis willen zijn'
Qua huishouden mag ik dan een grote baby zijn, verder ben ik heel zelfstandig. Ik ben alleen opgegroeid met mijn moeder en ze was altijd aan het werk. Qua spullen kwam ik nooit iets tekort – laptop, playstation, kleding, geld: ik kreeg het allemaal – maar qua aandacht wel. Ik ben bijvoorbeeld nog nooit met mijn moeder uit eten geweest. Dat neem ik haar niet kwalijk, het is wat het is. Ik zie het als iets positiefs; het is nu voer voor grappen op het podium. Het is mijn droom om cabaretier te worden. Naast mijn studie journalistiek besteed ik bijna al mijn vrije tijd aan het schrijven van grappen en optreden op open podia. Daar verdien ik niks mee; ik mag blij zijn als ik mijn reiskosten vergoed krijg. Daarom woon ik nog thuis.
Het kan nog wel jaren duren voor ik geld verdien met een optreden. En als ik een bijbaan neem, heb ik weer minder tijd om mijn ambitie na te jagen. Lenen doe ik liever niet, want ik vind het geen fijn idee om een schuld te hebben. Maar ik zal misschien wel moeten als ik binnen nu en vijf jaar het huis uit wil. Ik moet er niet aan denken om dan een huis te delen met anderen. Van die millennials die de wereld willen verbeteren en 's avonds samen vegan maaltijden koken: vreselijk. Mijn toekomstige huis zal in elk geval een stuk leger zijn dan dat van mijn moeder. Overal slingeren olifantenbeeldjes, cadeaus die ze nooit wegdoet, rommel van de parkieten. En welk mens heeft nou twintig borden nodig? Vier lijkt me genoeg: een in gebruik, een in de afwas en twee als reserve.
Lees ook: Ida (29) woont met 3 kids, haar verloofde, broer én zus bij hun ouders
Veel van mijn leeftijdsgenoten wonen nog thuis, dus ik ben geen vreemde eend in de bijt. Maar bij de oudere vrouwen die ik date, is het wel een dingetje. Ik heb alle vooroordelen wel een keer voorbij horen komen: ik moet wel onvolwassen, lui en verwend zijn. Alsof de was doen betekent dat je volwassen bent. Natuurlijk is het best lekker dat mijn moeder zo veel voor me doet, maar ik vind dat ik óók veel doe. Als je met de pet naar je studie gooit, alleen maar thuis zit te chillen en je moeder óók nog je was doet, ja, dan vind ik je ook wel lui. Of ik weleens vrouwen mee naar huis neem? Ja hoor, dat vindt mijn moeder prima. Vaak bel ik haar even snel in het Spaans, zonder dat mijn date het doorheeft: 'Als je thuiskomt, doe dan mijn deur niet open.' Dan weet ze genoeg.'
Benieuwd naar de andere verhalen? &C's oktobernummer 'Daar kom ik mijn bed niet voor uit' ligt nu in de winkels. De reeks lees je ook hier op Blendle.