‘Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in drags, ik keek altijd graag naar tutorials op Instagram en YouTube. Toen ik achttien jaar werd gaf ik een groot feest met als thema ‘jongens als meisjes en meisjes als jongens’. Ik wilde eens zien wat iedereen ervan zou vinden als ik als vrouw kwam opdagen. Toen ik de deur voor de eerste gasten opendeed, herkenden mensen me niet. Pas toen ik begon te praten viel het kwartje. Mensen waren in shock en ikzelf eigenlijk ook. Ik ontdekte dat mensen mij op deze manier van een heel andere kant konden zien. Kort daarop leerde ik mijn drag-moeder kennen, Salem Reed. Zij leerde me de fijne kneepjes van het vak - make-up kiezen, kleding maken - en ze gaf me goede adviezen over de zakelijke kant van het werk. Eigenlijk zoals een echte moeder ook doet. In zes maanden tijd leerde ik contouren en highlighten en hoe ik met korsetten moest omgaan.'

'Toen ik voor het eerst professioneel als drag uitging kwam ik erachter dat mensen me mooi vonden, wat me veel vertrouwen gaf. Langzaam heb ik me kunnen ontwikkelen tot bearded queen, dat is een heel aparte tak binnen de drags. Als bearded queen maak je echt een genderfuck. Daarmee wil ik mensen shockeren. Normaal gesproken mogen mannen geen make-up dragen of té vrouwelijk zijn. Door in mijn personage heel duidelijk mannelijke, maar ook vrouwelijke kenmerken te hebben, laat ik zien dat ik het daar niet mee eens ben. Als drag heb ik geleerd om losser om te gaan met seksualiteit en de vraag of je nu man of vrouw bent. In het dagelijks leven draag ik gerust nagellak of een kort topje, als ik vind dat het me mooi staat. Soms word ik nog wel eens uitgescholden voor ‘vieze kankerhomo’, maar daar sluit ik me voor af. Sommige mensen zijn onzeker over hun eigen seksualiteit en reageren dat af op iemand die een duidelijke keuze heeft gemaakt, zoals ik. Het zegt meer over hen dan over mij.’