Laura (28): 'Wild enthousiast was ik toen ik Lucas tegenkwam op een datingapp. Ik weet het, uiterelijk is niet alles, maar laten we zeggen dat het wel erg mooi meegenomen is. Met zijn genen zat het overduidelijk wel goed. Noem het oppervlakkig, maar op een datingapp ga je toch echt eerst af op uiterlijk. Dus Lucas kreeg van mij een ja. Die avond was ik aan het scrollen op Instagram en kreeg ik een melding. Lucas en ik hadden gematcht. Ik wist gelijk om welke knappe gast het ging.

Lees ook: Tindertrauma #43: Sams date werd overgenomen door een vreemde

Hij maakte de eerste move en stuurde me een berichtje. We kletsten wat over m'n werk, waar hij allemaal mee bezig was – de standaard small talk eigenlijk. Ik was toen erg enthousiast over deze man, maar als ik het nu teruglees denk ik: oei. Het was best droog en saai. Wat een voorteken bleek te zijn voor de date, helaas.

We spraken af om op een donderdagavond een wijntje te drinken in Groningen. M'n eerste indruk van Lucas was, tja, minder. Op zijn datingprofiel had hij veel te gunstige foto's van zichzelf gebruikt, zo bleek. Nu is uiterlijk natuurlijk niet alles en is het misschien oppervlakkig hem daar meteen op af te rekenen, maar ik merkte toch aan mezelf dat ik het een tegenvaller vond. Jammer. 

Daarnaast was de klik ook niet wat ik verwacht had, dus ik merkte eigenlijk al vrij snel dat het niets werd. Na twee wijntjes besloot ik aanstalten te maken om te gaan. Maar Lucas dacht daar heel anders over. 'Nee joh, we gaan nog lang niet weg,' zei hij terwijl hij naar de ober zwaaide. Hij bestelde nog meer wijn, die trouwens best prijzig was. Ik ging voor een spa blauw. Ik had het wel gehad.' 

Dat ene extra glas wijn veranderde Lucas in een gigantische prater. Ik heb z'n hele levensverhaal aan moeten horen. Hoe zijn hamsters heette die hij op z'n vierde kreeg, waarom hij zijn zwemdiploma B nooit gehaald heeft en waarom hij, als hij een fruitsoort moest kiezen, een framboos zou zijn. Dit vind je misschien leuk om te horen als je verliefd bent, maar dat was ik niet. Toch vond ik het sneu hem bot te onderbreken en weg te lopen. 

Pas vijf uur – ja, echt – en zeven glazen wijn voor Lucas verder zei ik rigoureus: 'Ik ga nu naar huis.' En toen had meneer het lef om te zeggen: 'Ja, het gesprek loopt niet zo lekker hè?' Loopt niet zo lekker? Ik confronteerde hem met dat de hele avond eigenlijk neerkwam op een monoloog van hem aanhoren en dat hij niet één vraag aan mij had gesteld. Dat kon hij niet hebben. 'Wie denk jij dat je bent dan?' was zijn antwoord.

Lees ook: Tindertrauma #42: Lisans vluchtende date die haar overal blokkeerde

In stilte liepen we naar onze fietsen. Intens ongemakkelijk. 'Nou, hele fijne avond nog,' zei ik daar. En nu komt het: hij deed een poging om me te zoenen. Na déze date. Hij had of nul schaamte of echt te veel gedronken. Ik ontweek zijn mond, maakte er een knuffel van en stapte zo snel mogelijk op mijn fiets. Eenmaal thuis zag ik dat ik een berichtje van hem had. Benieuwd waar hij mee zou komen opende ik hem, waarna ik zag het een Tikkie was. Van de rekening, gedeeld door twee. 45 euro voor twee wijntjes en een spa blauw. Fijn, was m'n rampzalige date ook nog buitensporig duur. Ik stelde hem voor ieder te betalen wat we hadden. Daar reageerde hij niet op. Ciao Lucas, dacht ik. Die Tikkie heb ik nooit betaald. Succes ermee.'

Ook jouw tindertrauma en ander dateleed delen? Vinden we leuk! Dat kan hier.