Julia (37): 'Een tijdje terug matchte ik op Tinder met een leuke gast. Normaal kan ik nog weleens eindeloos heen en weer appen en Tinder-chatten, maar bij deze man dacht ik: laat ik het eens anders aanpakken. Je leert elkaar ook veel beter kennen als je elkaar in het echt ziet. We wonen alle twee in Arnhem, en dus was het makkelijk om snel af te spreken. Ik vroeg hem dus al redelijk snel op date. Hij reageerde gelukkig hartstikke enthousiast, en we spraken op donderdagavond om 20.00 uur af bij een café aan de kade. Ik had er echt zin in.

Lees ook: Tindertrauma #37: De fluisterende date en het exit-telefoontje

Eenmaal aangekomen zat mijn date er al. Ja, knappe man, dacht ik. Misschien nog wel leuker in het echt dan op zijn foto's, en mijn mede-Tinderaars weten dat dat niet vanzelfsprekend is. Hij had al een wijntje, ik ging voor een cappuccino. Het bleek dat we wel een kleine miscommunicatie hadden gehad, want mijn date moest nog eten. 'Bestel vooral lekker,' zei ik. Helemaal geen probleem. En dus bestelde hij tapas met alles erop en eraan, terwijl ik daar met m'n koffietje zat.

Het gesprek liep constant door, er viel geen enkele stilte. Of nou ja, gesprek, misschien kan ik het beter een monoloog noemen. Na een uur tegenover m'n tapas-etende date te zitten viel het me namelijk op dat ik eigenlijk nog amper iets gezegd had. Ik was meer een soort klankbord waar reacties uitkwamen. 'Oh, echt?' 'Wat leuk!' 'En wat doe je dan precies?' Je snapt hem wel. Maar vragen terug kreeg ik niet. Nou vind ik dat op een eerste dat op zich niet zo erg, iemand kan nerveus zijn of gewoon graag willen laten merken wie en hoe hij is. Maar toen hij na twee uur nog amper interesse in mij had getoond, begon het er toch op te lijken dat deze man vooral zichzelf erg leuk vond.

Lees ook: Tindertrauma #38: De bloederige vrijpartij

Toen hij zijn volledige diner naar binnen had gewerkt leek het me een goed idee om een einde te maken aan deze monoloog onder het mom van een date. En dus zei ik dat ik moe was, en maar eens richting huis ging. Toen kwam het: 'Zullen we 'm gewoon splitten?' zei mijn date. Eh, splitten? Ik ben daar normaal gesproken helemaal voor, maar ik had één koffietje gehad en hij nog net geen driegangendiner. Oké, ik had één gehaktballetje gepakt op zijn aandringen. Het werd uiteindelijk dus een héle dure cappuccino met een kleine Spaanse gehaktbal.

Na deze vreemde afloop was ik m'n date toch nog maar even gaan googelen. Ik dacht: je weet het nooit, misschien is het wel zo'n Tinder Swindler geval. Bewijs daarvoor vond ik niet, maar ik vond wel heel iets anders. Deze man was pas twee weken gescheiden. Twéé weken? Waarschijnlijk was hij dus gewoon op zoek naar een rebound. En toen dat er niet in zat, wilde hij er misschien ook geen cent aan besteden. Tja, we zullen het nooit weten. Ik heb m'n gierige date gelijk geblokkeerd.'

Ook jouw tindertrauma en ander dateleed delen? Vinden we leuk! Dat kan hier.